KUÞ

Aþýk deðilim ki sana
Ýçimden bir kuþ havalanýyor yalnýzca

Yaralý kanatlarýmla özgür bir yolculuða çýkamam ki.
Ben istesem bile, biliyorum sonunu.
Bir an gelecek,
Ýnanýlmaz bir yorgunluk, onulmaz bir sancý ve derin bir acý ile düþeceðim topraða.
…
Biliyorum düþerken ve varýrken kendi sonuma,
Sonsuzluða
Kalbim aðrýyacak!
…
Bilmiyorum düþtüðüm için mi sonsuzlaþacaðý mý yoksa düþeceðimi bildiðim için mi?
Dayanamayacaðýma adým gibi eminim bu biliþe.
Kimsenin dayanamayacaðýný da.
…
Korktuðum,
Kafesine koymaya çalýþtýðým kuþlarýn özgür ruhlarý…
-     bedenler arasý tutsaklýklar hangi özgür ruhun varlýðýný yok edebilmiþ ki?-
Suskunluðum,
Konuþmayý bilmediðimden deðil ki
Ya da soyunmayý
Suskunluðum,
Ýçimdeki kuþlarýn çýðlýk çýðlýða isyanýný dinleyemeyecek olmandan!

Ben anlatmayý baþarabilsem
Sen dinlesen bile
Ne deðiþir ki?
…
Olan,
Yaralý kanatlarýmla özgür bir yolculuða çýkma çabasý olur.
Ama bu yapýlamaz ki
…
Kim silebilir izlerimi
Kýrýlmýþ kanatlarýmý
…
Yüreðimi býraksam
Sarmak için tüm bedenini ayaklanýverecek, biliyorum.

Ýçimden geçenler
Elimden gelenler
Beklediklerim
-biliyorum, yapýlamaz ki
…
Ben
Tüm bunlarý söyledim diye
Anladým sanma
Anlayamam ki
Aklým yüreðimden öyle küçük ki…


01.03.2002/16:00;Ýzmir