GÜN BATAR KUÞLAR DÖNER
Bir deniz kýyýsýydý. Dalgalar alabildiðine kabarýp sahili kýrbaçlýyor, azgýn sular kumlarý koca bir mikser gibi karýþtýrýp duruyorlardý. Ufukta bir kýzýllýk çizgisi oluþmaya baþlamýþ, yer kürenin bu kýsmýnda aydýnlatma ve ýsýtma görevini bitirmeye hazýrlanan güneþ, iþini en iyi yapma telaþýyla hala ýþýk vermeye çalýþýyor, ama akþamýn alacasýnýn aðýr aðýr çökmesini engelleyemiyor. Uzaklarda çok uzaklarda aðýr aðdalý bir þarký çalýyor.”Gün batar kuþlar döner dönmez bu yoldan beklenen”
“Hadi koçum” dedi adam kendi kendine. Hafifçe kýr düþmeye baþlamýþ þakaklarýný sýktý avuçlarýyla. Baþý çatlayacakmýþ gibi aðrýyordu. Ýþaret parmaklarýný döndürdü birkaç kez þakaklarýnýn üzerinde. Toparlanmalýydý, toparlanmalý ve gitmeliydi o salona. Bugün biriciði evleniyordu. Ama yazýk ki baþkasýyla ve yine yazýk ki o baþkasýný sevmiyordu. Yalnýz tüm mecburiyetler üst üste toplanarak böyle bir karar almaya zorlamýþlar ve genç kadýný kaderin gelini yapmak için aralarýnda sanki de sözleþmiþlerdi. Hafif bir oyun havasý eþliðinde herkes ayrý telden oynuyordu pistin ortasýnda. Herkesin suratýnda sahte bir gülümseme ve herkes mutluluk taklidi yapýyormuþ gibi geldi adama. Yalnýz bir kiþi hariç –ki o da gerçekten çok mutluydu – ve damat adayýydý. Bir kenara çekildi adam. Avuçlarýný kollarýyla birleþtirdi. Çok uðraþmasýna raðmen bükülmesini engelleyemediði boynunu hafifçe yukarý kaldýrmaya çalýþýrken göz göze geldiler genç kadýnla. Onun da gözleri nemlenmiþ gibi geldi adama. Bulunduðu yer, gelinin masasýna uzaktý ve net gözükmüyordu ama nemli olduðundan emindi gözlerinin.Sardý sarmaladý gözlerinin içiyle genç kadýný.Bakýþlarý birleþti, buruk bir hüzünle gülümsediler birbirlerine.Romantizmin büyüsüne kapýldýlar gittiler.Adamýn gözleri dalgýn,gelinin gözleri aðlamaklý avuçlarý birbirine kenetlendi hayallerinin orta yerlerinde bir yerlerde.Sonra sahnedeki þarkýcý gelin ve damadý birlikte dansa davet etti.Mecburen kalktý genç kýz.Kollarýný doladý damadýn beline kapadý gözlerini karþýsýnda hafif kýr saçlý adam vardý ona sarýlmýþtý ve dans ediyordu hayalindeki düðünde.Böyle ne kadar sürdü bilinmez yine kanlarý kaynattýðý var sayýlan hareketli bir þarký çalmaya baþladý orkestra.Giderek hýzlanýyordu müzik ve müziðin eþliðinde genç kadýn.Çýlgýn bir Flamenko baþlamýþtý þimdi.Deliler gibi dönüp duruyordu.Eteklerinin ucunu tutarak,zaman zaman duvaðýný yerlere atarak, bazen arkadaþlarýný ellerinden tutup piste çekerek ve bütün diþlerini gösterip kahkahalar atarak,müziðin ritmine ayak uyduruyordu.Bir anda çýlgýnlar gibi dönmeye baþladý.Salondaki herke þaþýrýp kalmýþtý.O dönmeye devam ediyordu.Bu halde adamýn bulunduðu köþeye doðru yaklaþtý.Kaþla göz arasý adamýn kollarýna attý kendini.Adam o zaman fark etti kadýnýn göz pýnarlarýndaki yaþlarý ve gözlerindeki kýzarýklýðý.Acýdý içinden ama dik durmalýydý hislerine teslim olmamalýydý. Onlar iki aþýktýlar ve hep öyle kalmalýydýlar. Bedenleri baþkalarýnda beyinleri birbirlerinde yaþayýp gideceklerdi bundan böyle.Genç kadýný kollarýnda tutup ayaða kaldýrdý adam alnýndan öptü “mutlu ol” diye fýsýldadý kulaðýna son kez öperken kulak memesinden.Hýzla uzaklaþtý oradan hýzla daldý gecenin karanlýðýna.Gece kuþlarýnýn seslerine hýçkýrýðý karýþtý “seviyordum “ diyordu. Ve uzakta hala o þarký çalýyordu.”En nihayet anladým yokmuþ gören hatta bilen,gün batar kuþlar döner dönmez bu yoldan beklenen” 10/05/2005