... Yapma

Tek taraflý masumiyet...Koca devin geniþ omzunda asýlý kalmýþ gibi, gecenin demine küpelenen þu oda lambalarý.

Tek taraflý masumiyet sýzýp gidiyorsun, gidiyor musun??

Tek taraflý masumiyetti hissettiðim; tek tarafým þimdi: Hani o koca devin avuçlarý kadar sertleþen, geceyi örten þu koca duvarlarým.

Tek tarafým þimdi çarpýp gidiyorsun.Gidiyor musun??Lambalardý yanan ve yolumu kesen duvarlardý onlarca, dört duvar...

Sen giderken bir tekini bile yakamadým; yýðýldý koca evim.Gidiyor musun??.Kapýyý, kilidi, adýný alýp gidiyor musun??.

Tek tarafým þimdi; yarýsý eksik, yarýsý yok..Bir teki..Noktasý.Yok.

Karþý kýyýya vuran balýk aðlarý ve o aðlarda dövünen ýslak pullarý balýklarýn.Solmuþ ve belli ki kokmuþ çoktan.Gidiyor musun??.

Tek taraflý ve tek taraflý gidiþlerin anlamsýzlýðý içinde koca evime yaslanýyorum.Hani þu koca devin þarkýsýný hala duyar gibi.Mýrýldanýyor, yaslanýyorum...

O yollarda kýr çiçekleri toplar gibi, adýný bugün sever gibi, bir yerlerde çocuktuk gibi: Gidiyor musun??.

Epeyce düþünüyorum bunlarý; korkacaðýmý bile bile.Kararýrken adýmlayamayacaðýmý bile bile... Lambalar; düþtü her bir önüme. Önümde duran tek taraflý masumiyet gibi üþüdü onlarca defa lambalar, hani az önce bahsettiðim o devin geniþ omuzlarýndan sarkar gibi.

Epeyce hatýrlýyorum seni.Unutuyorum sonra hatýrlamayý da; aklýmda hep ayný yarým soru: Tek tarafým þimdi; gidiyor musun??Anýmsýyorum evet, unutacaðýmý bile bile; hatýrlyýorum yine.

Çok aðlarca balýk, aðlarsa bir de tek taraflý masumiyetim.Sana beslediðim onlarca aným.Sana inandýðým onlarca sesim, benim nefesim.Gidiyor musun??.

Hangi kapýydý çalýnan da, benim arkasýnda olmayacaðým?? Hangi tarafýndý hani o kapýlarý açmadýðýn??.Gidiyor musun??

ve çalamadýðým hangi sözlerindi, yanýnda olamadýðým sonra ve hangi adýndý duymadýðým,.Rengini, sebebini, evimi de elbette tek taraflý yarýmý ve yaralarýmý hissederek gidiyor musun??

Rüzgarýn serseri ceketi iliklenmiþ odama ki; duvarlarým esiyor.Saçlarým; onlar da esiyor ve sen esiyorsun, rengin esiyor.Gidiyor musun??

Sayýklýyor muyum þimdi geçenleri, susuyor muyum cümleleri yine.Düþüyor mu suratým.Topluyor musun sen yine her þeyimi.Gidiyorsun þimdi, yarým kalan þu koca devin diyarýndan.

O bahçelerde oynardýk sanki.Belli ki o bahçelere düþen hep ben olmuþum, toplanan dutlar gibi hep olmuþum ve sen bir de aðaçlarýnda asýlý kalan, hep sen.Hani þu koca devin koca çapýndan sarkan düðmeler gibi.iliklermiydik tüm o yemiþleri.Düþen, yarayan,acýyan ve kuruyan sonra; hep ben.Þimdi koca devin koca mazisi nasýlda kabullenir; yaþadýk her birini.Oysa gidiyor musun?Oysa bilmediðim onca duvarýn arasýndan sönüp yanan o izler gibi ve izleri þehirlerin; hani sana bahsettiðim þu ateþ böcekleri belkide yakamoz ya da parýltýsý þehrin, titreyen resmi.Neresine gizlendi adýn hangi evin hangi an.ýn.Oysa gidiyor musun??Aðaçlardan sarkýp eve dönmemiz artýk hiç gerekmezken, tamda þimdi, gidiyor musun??.

O dutlardan toplardýk defalarca ve dönen lambalara yanardýk.Asýlý kalýrdýk demirlerde, asýlý kalýrdý gülüþlerimiz.Soðuksa, hani þu devin adýmladýðý onlarca hikaye gibi.Asýlý kalýrdý gözlerim.Oysa gidiyor musun??Tek tarafým þimdi..Eksik noktasý..Sonsuzluða kayan tüm o harflerin okunuþu gibi, tüm o ayraçlar,iþaretler;bu harfler her biri gözlerinden kayan yani tüm parmak uçlarým, okuduklarýndan kalbine dokunuþlarým.Sana deðen belleðim ve belleði çocukluðumun, çocukluðunun elbette..O parklardan geçen ve üstüme esen yinede esen..Eve dönüþ saatine gerek kalmamýþken hemen yani, tamda þimdi; gidiyor musun.??Tamda þimdi, henüz eve gitmemiz ve artýk eve gitmemiz gerekmezken; gidiyor musun??Öyle ki bebeði aranmazken annelerimizin sokaklarda, bebeðimi alýp nereye gidiyorsun; oysa sen gidiyor musun??

Dönerek sayardýk isimlerimizi.Üçten sonra kaçardýn sen, ben yine düþerdim ve düþtüðümde toplardýn o dutlarý; hani þu devin kanayan aðzýndan damlayan sözler gibi ve sana kanardým.Ben yine.Oysa gidiyor musun??

Ufuktan bakardýk hayretimize.Öylesi telaþlý damlalardan geliyorum bugün.Gidiyor musun??.

Hani öylesi damlalardan görüyorum bulanýk hallerini.Senin bulanýk halin: Ardýndan kapýyý kapatamayacak kadar esiyorum þimdi ve saçlarým, onlarda esiyor!

Bildiðim tüm devlerin adýmlarý gibi.Ezilen tüm o dutlar gibi.Diyarýmdan giden kahramanlar gibi.Renkli pastel ya da sulu göz yaþlarým gibi renkli ya da renksiz o parklar gibi hani kahramanlarýn yaptýðý gibi akþam vakti gibi ya da sabah rengi; güne batarken çocukluðum, sen gidiyor musun??