Bir gece yarýsý ansýzýn uyanýyordum uykumdan,elim terden ýslanmýþ yastýðýma uzandýðýnda hissediyordum hatýrlayamadýðým bir rüyanýn parmaklarýný.Merhaba diyordum karanlýðýn içinde gözlerimi kapattýðým karanlýða.Saða sola dönüþler nafile;tekrar uyumak için saydýðým koyunlar getirmiyordu uykumu ve doðrulurken yataktan anlýyordum o rüyanýn parmaklarýnýn bütün vücudumla temas ettiðini.Islanan atletimi deðiþtirmek için dolaptan yeni bir atlet çýkarýp giyiniyordum.Kapýyý açýp bir bardak su almaya giderken dönüyordum tekrar bakmak için aynada gördüðüm görüntüye.Ýþte orada tükenmeye baþlýyordu saatler.Sol üst köþede uyuyan bir bebek ateþler içinde aðlarken annesi duruyordu baþýnda,korkunun ve çaresizliðin verdiði sancýyla dualar dökülüyordu dudaklarýndan.Tek göz derme çatma evin kapýsý çalýyordu gecenin bir yarýsý.Anne uzun ve hýzlý adýmlarla kapýya yönelip açarken orta boylarda ayakta durmakta zorlanan bir adam giriyordu içeri.Annenin ''çocuk çok hasta doktora götürelim'' deyiþine ''sabaha geçer,birþey olmaz'' diye cevap veren bu adam baba olmalýydý...
Bir anda kayýyordu gözlerim aynanýn sað üst köþesine.Yedi-sekiz yaþlarýnda bir çocuk siyah önlüðüyle oturmuþtu evin bahçesine,havaysa kararmak üzere.Belli ki korkuyordu içeri girmeye ve birini bekliyordu.Daha fazla dayanamayýp soðuða giriyordu içeri bir süre sonra.Ýçeride kimse yoktu ve yerdeki minderin üstüne oturdu elinde annesinin resmiyle.Önce öpüp kokluyor sonra ''hadi gel anne'' diyordu gözyaþlarý içinde.Kapýnýn kolunda asýlý duran poþetin baðýný çözüp kuru bir ekmek parçasý alýyordu eline ama gözlerinin önüne annesinin itilip kakýldýðý ve evden kovulduðu sahne geline o lokmalarda geçmiyordu boðazýndan.Soðuðun ve yalnýzlýðýn ürperttiði teni bir süre sonra o minderin üstünde yenik düþüyordu uykuya.
Biraz daha ileriki kýsýmda yine rastlýyordum o çocuða üstelik büyümüþ dokuz-on yaþlarýnda.Ýki duvar,geçen sayýsýz insan,arada bir kapýyý açýp o kalýn sesiyle duvarlarý inleten lacivert elbiseli adam.Bir süre sonra annesiyle babasýnýn ismi yankýlanýyordu o koridorda ve arkasýnda ne olduðunu merak ettiði kapýdan giriyordu içeri.Ahþaptan kürsünün üstündeki yaþlý amca sorular sorarken hemen önündeki uzun saçlý abla birþeyler yazýyordu daktiloda.Yaklaþýk onbeþ dakika sonra çýkarken çocuk babasýna son kez sarýlýyordu bilmeden ve annesinin elinden tutarak binip bir taksiye gidiyorlardý üstü sislerle kaplý baharlara.
Sürekli geziniyordu gözlerim aynanýn her köþesinde.Ela gözlü yirmili yaþlarda bir delikanlýyý görüyordum bu sefer.Hayat kavgasýnýn tam ortasýnda,baþý ellerinin arasýnda nedenler arýyordu yerdeki desenli halýda.Gölgesine sarýlma çabasýyla yürüyüp duruyordu odanýn ortasýnda ve mektuplar yazýyordu;gözyaþlarýyla desen verdiði uzun mektuplar.Belli ki çok uzaklarda olan bir sevda yaþýyordu doldurmaya çalýþtýðý o boþlukta.Hem yazýyor hem de içiyordu ama yetiþemiyordu yýllar önce kaybettiði gururuna.
En köþesine gelmiþtim aynanýn;çerçeveyle bütün olduðu,omuz omuza verdiði en köþesine.Otuzuna merdiven dayamaya hazýr,adým atmaya takati olmayan,saçlarý dökülmeye baþlamýþ,alnýnda çizgiler,gözlerinin altýnda torbalar bir yabancý gezinirken ortalýkta sözleri eksik cümleler vardý dudaklarýnda.Masanýn üstünde bir sürü kaðýt,kalem,defter bir de soðumuþ kahvenin yanýnda biri sönmeden diðerini yaktýðý sigarasý.Bütün gece yazýp karþýlýyordu sabahý.Bitmeyen sevdalarý,yýkýk dökük hayatlarý ve bir de umudun peþinden koþarken düþmekten býkmayan her yaný yara içinde kalmýþ insanlarý yazýyordu kalemi.
Kapýyý açýp bir bardak su almaya giderken görüyordum bütün bunlarý.O anda vazgeçiyordum gitmekten ve geri dönüp boþ bir defterle bir kalem alýyordum elime.Onun yazdýklarýnýn hepsini kelimesi kelimesine aktarýyordum sayfalara ve ben cenaze törenleri arasýnda koþuþturan o adamýn yaþadýklarýyla yazdýklarýný aktarýyordum sizlere aslýnda...