Aðlamak da bir zevktir. -Ovidius
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Ben deðilim giden! O kelimelerini midesine oturtmuþ kifayetsiz yolcu, o dalgýn, o hisli, o hissiz, o damgalanmýþ aþkýný göðsünü kapatarak gizleyen kadýn ben deðilim... Þehirler geçiyor sað tarafýmdan; kocaman evler, yakýlmýþ çýnarlar, “burada hayat var” diyen ýþýklar geçiyor. Sonra mevsimler geçiyor baþýmýn üzerinden, baðrý yanýk, baðrý açýk aþklar geçiyor. Yýllar geçiyor “daha dün gibi ” dediðim anlar, yüzler, acýlar... Ama bir delilik týkanýyor boðazýmda, bir hýçkýrýk mýh gibi saplýyor beni takvimin meydanýna... Orada, o dakikada ýslak gözlerimi ayak uçlarýma dikip, buz kütlesi bir bedeni eritiyorum. Hayýr! Ben deðilim bu giden. Giden, baþýbozuk bir gurur… Ýyi niyet müsveddesi sahte bir suret… O dipsiz, o kör, o saðýr; o dur durak bilmeyen heves; o bile bile bir hayalin kanýna giren zalim; o amaçsýz; o bir var, bir yok hayalet ben deðilim! Topraklar kayýyor uçurum kenarlarýndan. Ve sular, en çok onlar taþýyor nehir yataklarýndan. Kulaðýmýn kenarýndan geçiyor bir kurþun, sonra bir bomba, bir kýyamet, binlerce alamet... Gözlerim yanýyor! Sol omzumdan uçuyor bir kartal, çýðlýk çýðlýða. Zevkler geçiyor anlýk, þiirler, keman konçertolarý, yaðlý tablolar, sulu hüzünler, faili meçhul cinayetler geçiyor. Sýrtlarýndaki býçak izlerini gözüme sokan binlerce insan gidiyor hayatýmdan! Kýrmýzý bir gök geçiyor gölgemi uzatarak, unutulmuþ ülkelerin yok sayýlan çocuklarý sütten kesiliyor birer birer... Yanýmdan geçen her gerçek, kâbus oluyor az ilerde. Yaþlanýyor eller, alýndaki lekeleri kapatmaya çalýþan, býçak izi gibi keskin çizgiler derinleþiyor. Dünya geçiyor yanýmdan, dönerek, savrularak... Ben deðilim bu giden! Giden uzun gemiler, kaptanlý, aðýrbaþlý, dalga savaþçýlarý... Bu þehirden tren raylarý uzar bilinmeze... Her giden ardýnda býraktýklarýyla yaþar bedenimde. Hangi sokaðýn baþýna düþse yolum ayný küf, ayný is kokusu. Gitmek nedir bilemedim iþte bu yüzden. Hep yollarýn karþýsýnda elinde dünlerden kalma solgun umut demetleriyle bekleyen kadýndým. BEN DEÐÝLDÝM GÝDEN! Feray KORKMAZ Not: Son paragrafa ruh veren, þiir yürekli dostum Sevgili Mehmet Asým ERDOÐMUÞ' a teþekkür ederim.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Feray Korkmaz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |