Durulmuyor beynimin kývrýmlarý
Ýçimi gýdýklarken sözlerin, ürküyorlar kulaklarýmdan geçerken
Susuyorum, sustukça sana anlatacaklarým büyüyecektir biliyorum
Sen, kýrýlmýþ tahta parçasýnda öylece dolanýrken,
ayaðýna batan kýymýklar beynimi yaralýyor
Kanýmýn her damlasýný feda edebildiðim sen ve
aromaterapi yapan boynunun kokusunu hissettikçe
Bir evin bir odasýnda kendinden geçmiþ bir ben buluyorum
Enjekte edilen uyuþturucunun maskelerimde oluþturduðu mutluluk tablosu senin eserin, korkmuyorum
Ve..

Yýktýk, parçaladýk duvarlarý
Yokettik fýrçalarý tuvalimizden
Karþý koyamadým isyanlarýna
En çok kokunu bir baþkasýnda aramaktan yoruldum
Basmakalýp mutluluklarýn resmediliþine içerledim
Sen gelmedin
Odanýn içinde paramparça olmuþ bir kalp buldum çöpe atmaya kýyamadýðým
Televizyondaki savaþlara üzülemedim
Senin için verdiðim savaþlarýn yenilgisine üzülmekten
Gökdelenleri düþündüm
Uçurumdan kendini býrakmanýn
ne kadar güzel bir þey olabileceðini
ve orada da yanýmda bittin
Yapamadým
Geri dönüp çilekli dondurmamla, manzarayla karþý karþýya kaldým
1 damla akmadý gözümden, akamadý
Ýçimdeki seni inatla baðladým kendime
Yapýþtýrdým
Sökülemez hale getirdim
Öptüm..
Kokladým..
Hiç durmadan kokladým seni..
Hiç durmadan yokluðunun kokusunu kokladým..
Elimde avucumda koca bir hiçle
Koca bir yalanla..