Biri baðýrýyordu. 'Bu darbe giriþimidir' diye. Diðeri ise 'hayýr asýl darbe sizin yaptýklarýnýz' derken... Birden kanal deðiþti. Bir kadýn aðlýyordu. Kanal deðiþti, baþka bir sürü kadýn oynuyordu... Sabahtý...

Kelebek yatýyordu...

Bu hayatta onun için sadece sesler vardý. Seslerle görüyordu.
Dýþarý çýktý. Güneþin sesini duydu. Yürümeye baþlayacaktý ki küçük bir çocuk aðzý açýlmamýþ küfürlerle arkadaþýna baðýrýyordu. Yine de yürüdü... Korna, korna, korna... Her yerden korna sesi geliyordu. Yürüdü. Biri omuzuna çarptý, biri acýdý. Yürüdü.
Evdeki kelebeðin ölüme düþüþ sesini düþündü. Ancak o duyabilirdi o sesi.

Kelebek yatýyordu...

'Sanýrým bir martý pisledi omuzumu' diye düþündü. Gülümsedi. Kendine bir kuþ almaya karar vermiþti ya; 'acaba bu pislik ne demekti' diye içinden geçirdi ve tekrar gülümsedi.
Kuþ satan bir dükkana girdiðinde onunla ilgilendiler. Yer gösterdiler. Fakat sesler ayný ilginin oradaki hayvanlar için hayal olduðunu söylüyordu. Aklýna evdeki kelebek ölüsü geldi. Ne kadar özgür ve onurlu ölmüþtü o kelebek. Buradaki hayvanlar o kelebeðin yerinde olmak istemezler miydi?
Parasýnýn yettiði bir kuþu aldý. Kuþu dükkandan çýkar çýkmaz serbest býraktý.

Kelebek yatýyordu...

Biraz daha mutlu gibiydi. Eve doðru tekrar yürümeye baþladý. Yapraklarýn düþüþ sesini hayal etti. Martýlarýn seviþir gibi aðlamasýný hayal etti. Bir çocuk uyandýrdý onu. Islaktý, çöp kokuyordu. Para istedi. Ama tüm parasýný serbest býraktýðý o kuþa vermiþti. Nazikçe reddetti çocuðu. Arkasýný döndü. Çocuðun küfrünü duymamazlýða geldi. Yürüdü, yürüdü, hiç bir þey duymadan yürüdü.

Kelebek yatýyordu...

Eve iyice yaklaþmýþtý. Birden bir þey düþtü önüne. Yere eðildi, eline aldýðý bir kuþ ölüsüydü. Kuþ kanýyordu. Dilenci çocuða aðlar gibi kanýyordu. Dilenci çocuk adamý görünce elindeki sapanla birlikte kaçtý. Adam duydu. O çocuðun kaçýþ sesini duydu. O adýmlardaki mecburiyeti ve acýmasýzlýðý duydu. Evdeki kelebek kadar çaresizdi çoçuk ve kuþ.

Kelebek yatýyordu...

Evin kapýsýný açtýðýnda iki gündür duyduðu kelebek sesi artýk yoktu. Kelebek yerde yatýyordu. Kuþu ve kelebeði eline aldý, ertesi gün atmak üzere hazýrladýðý çöp poþetine attý. Çöp poþetinin sesini duymadý.

***

Artýk hava iyice kararmýþtý.
Sesler ona ihanet etmiþti.
Vazgeçti.
Gözünü açtý, sesleri kapattý.
Elindeki 14'lü ile gürültülü bir intihar planladý. Yapamadý...