Ýçimi acýtan bir þey var içinde. Mutluluk çok uzak sanki bu mevsimde. Biraz umut vardý sanki saklý bir yerlerde. Þimdi oda kayýp, oda gizlenmiþ, oda yok sakladýðým yerde... Nice zaman yanýmda taþýmýþtýn umudumu, lazým olur diye hep elinin altýnda, nice zaman elimde, bazende yüreðimde. Kaç zaman geçti bilmem o hep yerinde, güvende, hazýrda... Þimdi yok iþte, kayýp, çalýnmýþ, gitmiþ, düþmüþ... iþte. Bahar dedim... oda bitti, yaz dedim... Oda bitmekte. Yine son bahara kaldý umudumuda bulursam eðer kýþ gelmeden tamam iþte. Planlar yapar ama asla uymam, kuralsýz oynar, hep kaybederim belkide. Þimdi sonsuzluk hayalim, þimdi seninle sonu bulmak hedefim. Son iþte hani her baþlangýçtan önceki son. Bitmeden baþlanamayacak son. Artýk bitirmeli ne varsa tek tek, sonra baþlamalý yine tek tek. Yeniden sevmeli, yeniden yeþermeli,YENIDEN DOÐMALI ve yeniden uyanmalý. Ben daha uyumadan uyandým. þanslýyým geceyi görmeden güneþi karþýladým. Þanslýyým seni kalbime yazdým ve þanslýyým sana yeniden hayran kaldým. Þanslýyým çünkü sen varsýn ve Ýyiki sen varsýn.