• ÝzEdebiyat > Roman > Parça |
1
|
|
|
|
|
Son kitabým "Kýrklar Diyarý" ndan bir bölüm. Kýrk kapý ardýnda kýrk sýr. Yarýsý var oluþa dair, diðer yarýsý da var olana. Sýrlarý bilmeyenler ölmeye mahkum ne yazýk. Bilenler uzanacaklar sonsuzluða... |
|
2
|
|
|
|
|
Aslan televizyon izler. Onu en iyi özetleyebilecek cümle budur. |
|
3
|
|
|
|
|
...Bir konu bitmiþken ve bir diðerine balýklama dalmak garip görülebilecekken oluþan o boþluk ve sessizlik anýndan nefret ediyorum. Kasetinizin 1. ve 2. yüzlerinin süreleri birbirinden farklý olabilir. Kasetinizin arka yüzüne geçmeden bandý sonuna kadar s |
|
4
|
|
|
|
|
Kitabýn içinden bir bölüm... |
|
5
|
|
6
|
|
|
|
|
senden izler olmasý ne güzel sevdiðim.
bir kaç çizgi ve bi tutam beyaz saç gibi. |
|
7
|
|
|
|
|
Berat Uyanýk'ýn "Benliðimi Gördünüz Mü?" adlý romanýndan kesitler |
|
8
|
|
|
|
|
biröðleden sonrasý ve arkasýndakiler... |
|
9
|
|
|
|
|
Ýhtiyar - Arkadaþ buluþmasý... |
|
10
|
|
|
|
|
Þimdi ise ikinci kitabým NÝFAK…’tan 100 tanesini ücretsiz göndereceðim. PTT ücreti de bana ait olacak. O nedenle 100 kitap tükenene kadar lütfen, kitap ücreti ya da posta ücreti ödeme teklifinde bulunmayýnýz. |
|
11
|
|
|
|
|
Hayat bir takým oyunu, týpký futbol gibi; insan bu maçta kendisine bir yer edinmeli mutlaka; ister seyirci ister oyuncu olarak. |
|
12
|
|
|
|
|
Varlýk baþka birþey istemezdi herhalde.Bundan daha büyük bir ödül yoktu onun için.Nedense denize karþý büyük bir zaafý vardý.
Kumlarýn üstünde oturarak birbirlerine bakýyorlardý.Sonra da denize.
Sonsuzluk,mavi,derin,rüzgar. |
|
13
|
|
|
|
|
Sözlerim...
Bütün insanlarýn geçiþ durumlarýna baðlý.
Sözlerimi büyütebilirim de; "bütün insanlýðýn geçimine baðlý" gibi...
Bir bir yaþýyoruz... Birilerini seviyor, birilerine inanýyoruz, bir þeye inat ediyor, bir yerde kirleniyoruz...
"Yok" deyip kalkýyor, zira "evet" diyene gülümsüyoruz, yolda yürürken olanlarý aklýmýz almýyor ama hesap verirken "dünya kuþ çeþitleri"ni bile sayabiliyoruz. Çocuklarý korumak isterken, büyükleri üstümüze düþmekle itham ediyoruz. Kitap okumayýp köþe okuyunca ancak giþelerden geçiyoruz. Sokaða çýkýnca "hava, dükkanlar, güneþ, ah caným simitçim bugün ne de sýcak" diyor fakat eve girer girmez her þeyi dýþarýda býrakýp "þu ayakkabýlarýn haline bak, tabi o sokaðýn daha yapýlacaðý yok" deyip surat asarak sofraya oturuyoruz. "Kasaba dolusu insan gibiyim mübarek" þeklinde yaþýyor ama henüz içimizden eleþtirilere geleni tanýmýyoruz. Tartýyoruz ama hep bir eksik söylüyoruz. Gidiyoruz ama götürmüyoruz. Kalýyoruz ama dinlemiyoruz. Bilmiyor ama ezberliyoruz. Geçmiþi daha da ilerlemek için deðil; yerimiz için, çýkarýmýz için kolluyoruz! "Görünüþe göre" duruyor, "ama niye caným" diyerek, göreceli olaný kenara iteliyoruz.
Bir adým; Ya þüpheyle yaklaþýyoruz ya da fýstýk atar gibi...
"Nasýl olsa içindeki ben deðilim" diye...
Oysa burasý bilmediðimiz bir yer deðil. Bir devirdir dünya!
Ve zaten-vaat edilmeyen "o" bahçeleri de vejetaryen!
Bi' dünya kýpýrdamýyor ama! "Nasýl olsa içindeki benim" diye mi?
M.G.T.
|
|
14
|
|
|
|
|
Ölü sivrisinek desenli kapýdan sigara kokan salona girdiðinizde karþýnýza çýkan manzaraya en uygun sýfat ‘curcuna’dan baþkasý deðildi. |
|
15
|
|
|
|
|
Babethé bu þehrin sokaklarý, meydanlarý ve parklarý boyunca tek bir koku anýmsamaktadýr içine iþleyen; adý Paris’tir. |
|
16
|
|
|
|
|
Güzel gözlüm... Sana ne söylemem gerektiðini artýk bilemiyorum. Çünkü bildiðim bütün yöntemleri denedim ve bilmediklerimi de senin için öðrenip uygulamaya çalýþtým. Belki düzeliriz diye. Aramýza ördüðün duvarlarý yýkarýz da ilk zamanlarda olduðu gibi yakýn oluruz hayaliyle yapýlmýþ eylemlerdi o yapýlanlar.
|
|
17
|
|
|
|
|
Benim þiþelerim suyun üstünde kalmayý baþardýlar hep. benim için bu büyük bir mutluluktur. |
|
18
|
|
|
|
|
"Lukacs diye bir Macar köylüsünü getirip burnumuzun dibine dayadýlar, estet diye." /
|
|
19
|
|
|
|
|
Ýnsan nasýl topluluk oldu? Küreselleþmenin baþlangýcý. Bu yalnýzca bir bölüm. |
|
20
|
|
|
|
|
kitabýn sonlarýna doðru bir bölüm..
aðlasaymýþ..demek ki böyle olucakmýþ... |
|
Anasayfa
