Bu Sonbahar
(Aydan Okurer) 8 Þubat 2009 |
Ýronik |
| |
Nasýl da benzedik birbirimize; boynumuz bükük, ferimiz sönük, rengimiz soluk... Geçmiþi nasýl da yüklenmiþiz sýrtýmýza; kamburumuz çýkmýþ, yüzümüz yere yakýn, yorgun.... Direncimiz, pamuk ipliði; incelmiþ iyice, koptu kopacak.
Yine de bir mucize beklentisiyle, yüreðimizde sönmeye yüztutmuþ koru nasýl da üflüyoruz, týknefes.... Yanacaðýmýzý bile bile nasýl da atmýþýz kendimizi ateþe, çýrpýnýp duruyoruz pervane misali..
|
|
Sevgilim, Gelinliðini Ödünç Verir misin?
(Aydan Okurer) 27 Ocak 2009 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Bavullarýmýzý bagaja yerleþtirip taksiye bindiðimizde içim içime sýðmýyordu. Tarýk’ýn yanaðýna kocaman bir öpücük kondururken “öyle sevinçliyim ki!” diye kýkýrdadým. “Biraz sonra evimizde olacaðýz.”
“Allah Allah! Hepi topu bir haftacýk yoktuk.” dedi yarý þaþkýn, yarý kýrgýn gülümseyerek. “Yoksa balayýmýzýn bittiðine seviniyor musun? Ne de çabuk býktýn benden!”
“Ay, saçmalama!” diyerek kaykýldým üstüne. “Hem daha ay bitmedi ki! Süzme bal damlayan üç haftamýz var daha yaþanacak. Mmmm! Yeme de yanýnda yat!”
|
|
Yok Et Beni, Haydar Efendi!
(Aydan Okurer) 13 Ocak 2009 |
Baþkaldýrý |
| |
Parka girdiðimde, susuzluktan dilim damaðýma yapýþmýþtý. Öyle yorgun, öyle bitkin düþmüþtüm ki, gördüðüm ilk boþ banka atýverdim kendimi. Ýki adýmlýk yol yürümeyle bile tükenmiþ, dizlerimin baðý çözülmüþtü. Baþým dönüyor, kalbim bir acayip atýyordu. Gözlerimi kapatýp bir süre hiç kýmýldamadan oturdum. Bu arada derin derin nefes alýp veriyor, kendime gelmeye çalýþýyordum. |
|
Topuz
(Aydan Okurer) 4 Ocak 2009 |
Baþkaldýrý |
| |
Bir kadýnýn yýllar sonra, sona bir kala iki erkekle hesaplaþmasý. |
|
|
Ölü gözlerinde yan yatmýþ balýklar,
Karanlýk saçlarýnda isli duman.
Okþadýkça ellerime bulaþýyor karanlýklar,
Gözlerine baktýkça can çekiþiyorum.
Bunu okuyup da beni gamlý baykuþ sanmayýn. Mizahi yazmayý çok severim. Bu dörtlüðümü çok sevdiðim için paylaþmak istedim.
|
|