|
Beleþçi
(ilker) 10 Mart 2007 |
Ýronik |
| |
 Onlardan bir þey istersen mutlaka alýrsýn, çünkü insanlar hayýr demeyi pek beceremezler. Bu onun hayat felsefesiydi. Zekiydi, aðzý çok iyi laf yapýyordu, insanlarý güldürüyor, onlarla iyi vakit geçiriyordu. Üniversite sýnavlarýna bir tarikatýn dershanesinde hazýrlanýyordu, zaten ayný tarikatýn Türkiye’yi dört bir koldan sardýðý okullarýnýn birinden mezun olmuþtu.
|
|
|
Ýçki Ýþine Engelse, Ýþini Býrak da Gel...
(ilker) 10 Mart 2007 |
Yeraltý |
| |
 Birahanelerdeki, meyhanelerdeki muhabbetleri çok samimi buluyordu, gerçek buluyordu. Orada daha önce birbirini hiç görmemiþ insanlarýn yer yokluðundan ayný masaya oturup, kýrk yýllýk dostlarmýþ gibi muhabbet etmeye baþlamalarý, birbirlerine en yakýnlarýna bile anlatmadýklarý sorunlarýný anlatmalarý, sýkýntýlarýný paylaþmalarý hoþuna gidiyordu. O masalarda hiç kimse olduðundan daha iyi, olduðundan daha dürüst, olduðundan daha esprili, keyifli olmaya, mutlu görünmeye çalýþmýyordu, çünkü gerek yoktu |
|
|
| Bir arkadaþýnýza selam veriyorsunuz ve hiç de umursamadýðýnýz halde naber diye halini hatrýný soruyorsunuz, o da gerçekte hiç iyi olmadýðý halde iyiyim diye yanýtlýyor. Ne var biliyor musunuz en temel insan iliþkilerimiz bile sahte olmamalýydý. Ayrýldýðýmýz sevgililerimizle arkadaþ kalabilmeliydik, içtenlikle gülümseyebilmeliydik onlara da, tüm samimiyetimizle selam verip naber diyebilmeliydik. Sýradan ortalama insan da iyi yaþayabilmeliydi þu dünyada. Ama olmuyordu iþte, en iyi arkadaþýnýn bile hep bir en iyi arkadaþý vardý ve bu sen olmayabiliyordun...
|
|
