..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Bir önyargýyý yok etmek, atomu parçalamaktan daha zordur. -Einstein
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
ÝzEdebiyat - Yazar Portresi - Umut Kazan
Umut Kazan - Dudaðýnda bükülen hüzünleri de öptüm sonunda...
Site Ýçi Arama:


Ana Sayfa
  Çýrýlçýkmaz (Umut Kazan) 10 Temmuz 2023 Aþk ve Romantizm 


  Sil Baþtan Teknolojisi (Umut Kazan) 18 Temmuz 2018 Bireysel 


  Ýnsanýn Diyalektiði ve Ýntihar (Umut Kazan) 18 Temmuz 2018 Toplum 

Ýnsanýn köleleþmesi çarka dahil olmakla baþlar.

  Fiþ... (Umut Kazan) 21 Aralýk 2017 Toplumcu 


  Çöp... (Umut Kazan) 1 Aralýk 2017 Bireysel 


  Titiz Þiir (Umut Kazan) 30 Kasým 2017 Lirik 


  Týk Týk Týk (Umut Kazan) 29 Kasým 2017 Yaþam 


  Bir Omuz Hikayesi (Umut Kazan) 28 Kasým 2017 Bireysel 


  Menüde Yalnýzlýk Var (Umut Kazan) 26 Kasým 2017 Bireysel 


  Alzaymýr (Umut Kazan) 25 Kasým 2017 Bireysel 


  Þey... (Umut Kazan) 1 Eylül 2015 Bireysel 


  Tabaklarý Ben Yýkarým (Umut Kazan) 14 Ocak 2015 Aþk ve Romantizm 


  Aþk Kardeþ (Umut Kazan) 9 Ocak 2015 Aþk ve Romantizm 


  Selvi Boylum Al Yazmalým (Umut Kazan) 10 Nisan 2014 Aþk ve Romantizm 


  Ulan Aþk Sen Kimin Adamýsýn (Umut Kazan) 28 Mart 2014 Aþk ve Romantizm 


  Ýmla Kurallarý Destaný (Umut Kazan) 24 Mart 2014 Toplumcu 


  Leþ Para Etmez Hikaye (Umut Kazan) 10 Mart 2014 Bireysel 


  Pembe Panjurlu Kapan (Umut Kazan) 6 Mart 2014 Aný 


  Lambanýn Cini (Umut Kazan) 23 Aralýk 2013 Toplumcu 


  Trajik Kazasý (Umut Kazan) 26 Eylül 2013 Bireysel 


 

 



Çekmecenin içine sýðdýramadým duygularýmý , paylaþmak istedim sadece.


  14.04.2012 04:53:53 Günlük 05 Nisan 2012 

Ýlk oyun oynamaya ne zaman baþladým bilmiyorum. Ama oyunlarýn devam ettiðini sadece oyuncaklarýn deðiþtiðini biliyorum. Öyle böyle deðil olgunlarýn oynadýðý oyunlar ve bu oyunlarý oynamak için seçtiði oyuncaklar. Aslýnda burdaki olgunluk sadece büyümenin verdiði bir yaþlýlýk durumu.

Bir anýmý paylaþarak devam etmek istiyorum; belki dört belki beþ yaþýmdaydým. Annemim yün yumaklarýyla oynuyordum. Malum bizim zamanýmýzda oyuncaklar, kaynaklar açýsýndan kýsýtlý ama yaratýcýlýk açýsýndan sýnýrsýzdý. Tabi annemde pek hoþnut deðil onun yün yumaklarýyla oynamamdan. Arasýra terliðinden ve çimdirmelerinden nasibimi alsam da vazgeçmiyorum o yumaklarý birbirine karýþtýrmaktan. Annem çok kýzmýþ olmalý ki bayaðý bir haþladý beni bu sefer, ben de aldým yumaðý ona doðru fýrlattým. Gözüne geldi ve numaradan gözünü kapatýp aðlamaya baþladý. Nihayetinde, numaradan aðlamak pek tanýmlý deðil yaþ itibariyle bünyemde.Yün yumak durduðu gibi yumaþak deðildi demek. Yakmýþtý ilk aþkýmýn canýný. O günkü üzüntümü hala unutamam. 

Oysa bu yaþýmda insanlarýn kalbini daha rahat kýrýyorum. Ama daha zor üzülüyorum. Masumiyet terk edince bünyeyi kirlenme bir virüs gibi yayýlýyor insanýn yüreðine. Þiir de kurtarmýyor, öykü de. Sadece geride bir masal kalýyor, bir varmýþ bir yokmuþ diye... 


  05.04.2012 01:34:30 Günlük 05 Nisan 2012 

Bu masa ne büyür ne de küçülür. Ekrana bakan gözlerim yorgun olsalar bile dertleþmek istiyorlar bu gece. Onsekiz yaþýmdaki zamanlarý hatýrlýyorum; yalnýz kalmak için kendimle yarýþýrdým adeta. Dünyayý kurtaracaktým ya, onun için bir baþýma kalýrdým sanki. Herþeyden ve herkesten uzak olmak gizemli ve mistik gelirdi. Elimdeki kalem tüm gece dans ederdi beyaz kaðýtlarýn üzerinde. Annemin sesiyle birkaç kez sarsýlýrdý Ýlham Beyin otoriter duygusallýðý ama...

O zamanlarýn teknolojisinde kasetlerim vardý bir de gazete kuponlarýyla biriktirip edindiðim küçük bir müzik setim. Gece el ayak çekilince odamýn sessizliðini o kaset koleksiyonumla bölerdim. Sezen Aksu, Bülent Ortaçgil,Zülfü Livaneli,Fikret Kýzýlok,Moðollar aileden biri gibiydi benim için. O gün sorsanýz çok büyük sýkýntýlarým vardý, ama bugün sorsanýz o sýkýntýlarý tekrar edinmek için nelerden vazgeçebileceðimi hiçbir kaðýda sýðdýramam. Mutlu insanla mutsuz insan arasýndaki fark bu olmalý; mutlu insan yarýný, mutsuz insan ise dünü satýn almaya çalýþýyor sanýrým.

Soyut kavramlar hayatýmýn klavuzu oldular. Karþýlýðý bir nesne olan þeyleri sadece hatýrasý varsa sahiplendim. Ama duygular her zaman elimle uzanýp tutacak kadar bana aitlerdi. Belki de bu yüzden, piþmanlýk, içimde hiçbir sokaða uðramadan hep teðet geçti. Önümde hüzün varsa onu, önümde aþk varsa onu, önümde yalan söylemek varsa onu,önümde yalnýzlýk varsa onu... Yani daima önümden yedim diyebilirim.



 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Umut Kazan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.

 

Bu dosyanýn son güncelleme tarihi: 19.03.2024 10:42:04