Umut Kazan
Hüznün Faturası Mutluluğun Kirası
gülmekle ağlamak aynı evi paylaşır / ama nerdeyse hiç görmezler birbirlerini
Kadın Deyince
saça düşen ilk beyaz gibiydi gidişin / kaç gün geçti bilmiyorum gece ayrılmadı
Bugün Bir Başka Seviyorum Seni
dündü çoğunlukla / unutmak için şekerler yedik / sıcakkanlı yalanlarımızı
Üşüyoruz Mesela
sürgüleri çekiliyor demir parmaklıkların / sessizlik esip gürlüyor koğuşlarda /
Yalnızlık İçin Düzenlenmiş Yarışma
bulmacayı çözdüm tamamdır / o berbat filmi de izledim sonunda /
Kim Terk Edebildi Kendisini
Ben ihanet ettim diye bağıran birini gördünüz mü hiç, ya da gördünüz diyelim omzunuzu uzak tutmaz mıydınız ondan. Kendi mutluluğunu düşünmeyen insan başkalarını mutlu edemez cümlesi kaç kez uğradı yanınıza. Bir terazi koyun hafızanıza şimdi; unuttuklarınızla, unutmaya çalıştıklarınızı tartın ayrı kefelerde, ne kadar çaresiz olduğunuzu bulacaksınız sonunda.
Manzaralı Bir Evde Güzel Bir Kadın Hayali Vardı Adamın
eski bir fotoğraftır artık o / unutulmak bile yoktur ardında /
Leb Demeden Lebleb'i Yemek
gözyaşları denerim / tebessümlerin gelir aklıma / uykular denerim
Aynaya Baktıkça Yeniden Doğuyor Yalnızlığım
bir sebebim var elbet / sonra söylerim / vazgeçtim senden
KİTAP İZLERİ
Ayaşlı ile Kiracıları
Memduh Şevket Esendal
Ankara'da Bir Apartman Dairesi: Cumhuriyet'in Mikrokozmosu Memduh Şevket Esendal'ın ilk olarak 1934'te yayımlanan ve adeta bir edebi zaman kapsülü niteliği taşıyan romanı Ayaşlı ile Kiracıları,
İncelemeyi Oku