Vicdanın Zamanaşımı Yoktur
bir yerlerde varmış o senin dediğin / düşünce biri eğilirmiş öteki
bir yerlerde varmış o senin dediğin / düşünce biri eğilirmiş öteki
bir kadeh gece devriliyor / tam önüme soyunuyorsun / utanmak
yazsam şimdi / bir şiirlik canın var / ama dokunmak
elimi kaldırdım / bir kadın durdu / ismini koymadan
üstüme yıktılar / yemin verdim / buralarda geçmez dediler
her insan / bir lunaparktır aslında / dönme dolapları da
alıştım artık / bu masa başı yalnızlığıma / pencere kenarını
çok canım sıkkın / okkalı bir of için / bir
üç oda bir salon / 110 metre karelik loşluk /
artık biliyorum / içimde çukur var benim / kendime doğru
tam da uykuna geldim / bölünmesin / et ve tırnak
yazdığım kangren satırlara / bir satır vurmak için / pazar
sesli ortamlarda / şiir yazmak / adetim değildi
ilkokuldayken / beslenme çantam da / yumurta kokusu da yoktu
bu gün / en güzel dairesine taşındım mutluluğun / iki
yolları ayırmışlar / çizginin ötesinde izlediğim / bu kendi filmim
bugün / yokluğunu yalnızlığımla tanıştırdım / çatkapı geldi özlemin aramıza
pazar sabahları geliyor aklıma / 10:30’da başlayan kovboy filmlerini /
gözlerinin kalkış saatini / yanımda uyandığın / sabahlara kurdum
Kendini tanıtabilen biri var mı?Ne mutlu ona...
En sevdiğim yerde başlamış hayatım,annemin kollarında...
İstanbul
İlk seni seviyorum diyen kişiden çok etkilendim galiba...