Hortumculuk

‘Hortumcular’ milletin ortak olduðu, Devlet’in, hepimizin gelirlerini hortumladýlar diye üzülmeyin. Günümüzdekilerden farklý olsa da bizim zamanýmýzda da vardý. Eskiden bu yapýlaný hiçbir kimse hissetmezdi, ancak yakýnlarý bilirdi.

Ben iki tanesini yakýndan tanýmýþtým. Birinin adý Kenan, diðerinin adý Rahmi idi. Soyadlarý bende kalsýn. Bu adamlar bir iki kere hortumlamakla yüklerini tutmazlardý. Azar azar devamlý hortumlamayý sürdürürlerdi.

Hadi Kenan yokluktan, maaþýný ev ve çocuklarýn okul masraflarýna yetiþtirememekten yapýyordu. Rahmi ise iyi kazanan biri olduðu halde oda hortumculuktan vazgeçmiyordu.

Bu adamlarý biraz daha yakýndan tanýtmak istiyorum. Kenan dört çocuklu bir babaydý. Daima evlilikten, çok çocuk babasý olmaktan þikayetçiydi. Þöyle derdi:
“Erkek yaratmýþ Allah seni, bir cinsilatif’in peþine düþüyorsun, sonra da bunlar baþýna geliyor” diye, aldýðý maaþýn yetmediðini, yaþama duyduðu küskünlüðünü dile getirirdi. Bunun için hortumculuk yaptýðýný ima ederdi.

Kenan, kýrk sekiz yaþýna basmasýna karþýn, yaptýðý iþten daha çok sýkýntýdan kamburu çýkmýþtý. Çenesi, büyük burnunun altýnda kaybolmuþ gibiydi. Hayatýnýn geleceði için, Padiþah Vahdettin kadar kaygýlý, kararan yaþamýný düþünmekten avurdunun çöktüðünü gösterir :
“Bende eðlenmesini, gece hayatýný yaþamasýný bilirim ama, aldýðýmýz maaþla, bulduðumuzla yetiniyoruz” diyordu.

Tanýmýþ bulunduðum ikinci hortumcu Rahmi Bey, iyi kazanýyor, evine iyi para getiriyor. Evli ve iki kýzý vardý. Tek sýkýntýsý, eþinin çocuklarýna gösterdiði ilgiyi, kendisine göstermemesi idi. Belki eþi de Rahmi’den ilgi bekliyordu kimbilir… bilinense ikisi de mutlu deðildi.

Son zamanlarda aralarýna bir canlý daha katýlmýþtý. Bu bir diþi Þempaze maymunuydu. Bu maymunu Ýstanbul’dan uçakla gelirken, Hava Meydaný’ndaki satýcýdan kafesiyle birlikte almýþtý. Rahmi, evinin dýþýnda eþinden ayrý eðlencelere katýlmayý seviyordu. Maymun’u da eðlendiði gecelerde, eþinin yalnýz kalmamasý için almýþtý herhalde…

Rahmi gece yaþamýnda, konsomatris bayanlarla eðleniyor, bol para harcýyordu. Eþi bunun farkýnda olduðu için evde tartýþma yaþanýyordu. Çocuklarý salonun bir köþesindeki maymunla ilgileniyorlar, tartýþmanýn dýþýnda kalýyorlardý. Rahmi’nin eþi maymunu da kendine alýþtýrmýþ, yakýnlaþmak isteyince maymun Rahmiye yüz vermiyordu.

Rahmi alkolü seviyordu, çýkmadýðý gecelerde evinde ölçüyü kaçýrmadan içiyordu. Dýþarýda eðlendiði yerlerde bol para harcayan Rahmi, evinde ise mütevazi bir sofrayla yetinirdi. Rahmi’nin rakýsýnýn mezesi, bir adet ekþi elma ile yüz gram sarý leblebiydi. Rakýsýný bunlarla yudumlardý.
Raký kadehinin içine bir leblebi atarak içmeye baþlardý. Leblebi tanesi dibe çöktüðü zaman, ölçü tamam der, daha fazla içmezdi. Ýsterseniz sizde deneyin, bir süre rakýnýn üstünde duran leblebi, vakit dolunca dibe batýyor.

Kýsaca leblebi deyip geçmeyin, Rahmi’nin hortumculuðu da o dönemde baþlamýþtý. Gece hayatýna para yetiþtirmek zordu. Gerektiði zamanlarda kimseye çaktýrmadan hortumlama yapýyordu. Sonunda bu hortumlamalar yuvasýný da kurtarmýþtý. Eþi ile birlikte mutlu bir yaþama kavuþmuþlardý.

Rahmi Ýstanbul doðumluydu. Polislik görevinden ayrýlmýþ, birkaç filmde de küçük rollere çýkmýþtý. Gerçekten de Hollywood’un Robert Mitchum’una benziyordu yüzü… Samatya’da evleri varken, duvar dibinde güneþlenen Fatma Girik’in çocukluðunu biliyordu. O yýllar da Ankara’da yaptýðý imalatlarla iyi para kazanýyordu.
Eþi de Ýstanbullu olduðu için (Ýstanbullu olmak ayrýcalýktý) Ankara’da birkaç yýl içinde geniþ bir çevreleri olmuþtu. Gece hayatýný da býrakmýþ, Eþi ile birlikte davet edildikleri düðünlere, derneklere, aile içindeki eðlencelere katýlýyorlardý
Çözülmesi gereken tek sorun akþamlarý aldýðý alkol kalmýþtý. Evet alkolik olmasa da, düðünlerde, aile içindeki eðlencelerde, havalý olmak için alkol alma ihtiyacý duyuyordu. Bunun için de pratik bir çözüm bulmuþtu. Ceketin iç cebine girecek yassý bir ‘kanyak’ þiþesi, birde 15-20 cm’lik ince akvaryum hortumu yetiyordu, sorun böyle çözülmüþtü.

Rahmi artýk düðün, dernek davetlerinde zorluk çekmiyor, eþini ve kýz çocuklarýný alarak, cebindeki düzeneði hazýrlayýp leblebi, fýstýk çerezini de cebine koyup gidiyordu. Gittikleri düðün, eðlence her neresi ise, istediði yerde rahatça rakýsýný hortumluyordu.

Kenan’a gelince, dört çocuk, eþiyle beraber altý kiþinin ihtiyaçlarýný karþýlamaya çalýþan küçük bir memurdu. Hortumculuðu gerekli gördüðü zaman yapýyordu. Tatil günlerinde çerezini de cebine alarak, evinden uzaklaþýp caddelerde, parklarda çaktýrmadan hortumlamaya baþlýyordu. Davetli bulunduklarý düðünlerde, sazlar ve cazlar da bulunduðundan rakýsýný çekerek ekstradan eðlenceli geceler yaþýyordu. Nadir de olsa Ankara’da eski hortumculuk böyleydi.