Þifrem erdem, hoþgörü

Nasýl da yakýþýrdý, Baþkent yapýlaþýrken
Dað arasý vadiye, Zap suyuna bir köprü
Koltuk, masa, el, ayak hep avanta çýkarý,
Kolaçan ettik yolu, iz sürdük üstünkörü.

Yakýþýrken bu çaðda, Ýstanbul’a gerdanlýk
Baðlantým ipek yolu, olmalýydý seyranlýk
Güneþi doðmadan da, aðarsaydý karanlýk,
Köprüler attýk bir bir yürüdük üstünkörü.

Bað, bahçe abýhayat bu taamdan sen de tat
Zevki sefa dünyalýk, çarký çevirsin kör at.
Vergi verip yeyip, iç egzoz gazýný patlat,
Vekilim güleni var çok dürttük üstünkörü.

Vesayet altýndayýz, çýkýp gitti hep senden
Etiyle tuz da koktu, uyansan da erkenden
Karabük demirleri süper ligde çok etken,
Aþ kaplarý deðiþti, hoþ gördük üstünkörü.

Bu sýkleti çekemez, bu döþeme, bu tavan
Demokrasi halk gücü, olamaz tozkoparan
Köy peþinde aðalar, sözüm ona din, iman,
Kantarýn topu kaçtý, ah bu halden ötürü.

Memleket hür, egemen deðil ki müstemleke
Lazým horon teperken, dizlerim tutsun lorke
Bölünemez dölümüz kelinden düþsün takke,
Parolamýz tolerans, þifrem erdem, hoþgörü.