Eski zaman içinde nefes almaktan yoruldum
sere serpe uzandým
gölgemdeki ayrýlýk mevsimine.
dudaklarýmda suskunluk kefeni
gözlerimde sensizlik çizgileri.

karanlýðýmda yoktun, aydýnlýðýma gelme..

incindi uzaklar
kýrýldý
örselendi
caný yandý
nefesi can verdi

cenazesini kaldýrmaya gelme..

döver gibi bakýyor
gündüzler akþamlar.
ne yana baksam sensizliðin izlerini siliyor
nice sularýn altýndan geçen sahtelikler
dizlerine kadar çektigi çizmelerini temizliyor.

kendimi býraktýðým yerden, kaldýrmaya gelme..

düþlerde kaldý
uyurgezer
uzak aþk........