derin düþüncem
üstümü kaplayan gölgende aðýrým kendime
her akþam bir türkü tutturuyor özlemim
kývrým kývrým uzayan yolundan geçiyor, dokunaklý..
ellerim titriyor
parmaklarým aptal
yazdýkça kaynýyor kalemimin mürekkebi
her yaným türkü
her yaným hayatýn türküsünü
aðýtla yakýyor

senden bir parça düþünce var aklýmda
ölüme yatarcasýna beyaz
yüzümde,
boylu boyunca uzanan
mezarlýk çizgilerim kadar karanlýk
sonsuzluðun içinde þekilden þekle girmiþ yanlýþlar
hadi boz desem
ne ilki belli
nede sonu

her gece birþeyler eksik kalýyor içimde
her gece bir baþka
gece masalý
gündüze çýkmadan
ölüyor içimde

titriyorum
aðýr adýmlarla gelen ölüme güç verircesine
gökyüzünden umudunu kesen toprak gibi
kuruyorum
uslanmýyor aðrýlar, acýtmaktan hoþlanýyor
her gelen acý sancýsýný giydiriyor tenime

ah benim derim düþüncem
hergün akþam olduðunda
boþ yere geçen bekleyiþlerim kanýyor..

senli bir düþünce pervane aklýmda
hüküm giymiþ sessizlik dudaklarýmda
varlýðýn geceyle gündüz
yokluðun takvim yapraklarý
akreple yelkovan
bir varsýn bir yoksun
yaðmurla gelip
rüzgarla gidersin

hadi
gel ve git yine
bana sýrlarýnla gel
el ele birlikte kýralým kabuðunu
acýyla dinleyip
üstüne býçaklar bileyeyim
her yaným taþýdýðým yokluðun
her yaným soru iþareti..

içimde bir ölüm var
kurþun gibi aðýr
gelip geçen senli düþüncem çýðlýk çýðlýða
esmer
yoksul
periþan

herþey yalan
fýrtýnaya dayanan aþk
yalansýn

söyle
nasýl düþeyim kendimden
her akþam sürgün düþüyorum
senli derin düþünceme...


Sevda Gencer
02.12.2011