ben bu dünyanýn gölgelerini cennet sandým
cennetinde yandým cehennem beni neylesin
aðýr aðýr düþtü takvim yapraklarým
düþtükçe kalktýðým
yasak çizgilerimin üstüne
ustaca bir vuruþtu hayatýn pençesi
aslanýn dalgýnlýðýna kandým
kafesine süzüldüm usulca
pençesini dürten
uyanýk gölgesini farkedemedim
bir vuruþta
gölgemi de aðlattý sessiz çýðlýklarýmla


ey hayat
duyuyor musun beni
aldým baþýmý inzivaya çekildim
sýrtýmý döndüm sana
týkadým kulaklarýmý sýrlarýna
siyahlarý çektim üstüme
bir türkünün yan etkilerinde
rengi kara uçurtmalar yaptým çocuk yanlarýma
uçurtmalarýmýn dudaklarý deðdikçe göðe
bir aðýrlýk çöktü semaya


beni kendine baðlama hayat
azrailin kastý var canýma
aklýmýn duvar diplerinde gezinen cinnetimin
bir intiharý öptüðünü gördüm
ben yeni yetme umudumun saçlarýný tararken
belki
yüreðimin dergahýnda sobeleyecek gölgemi
oturacak þah damarýma


susuyorum
sustukça düþüyorum gecenin ana rahmine


kimse duymadý gölgemin çýðlýðýný
katran karasý gecenin rengini çaldým
parmak uçlarýmdan damlayan karasýný
mahkeme suratlý güne sýçrattým
þükürlerimi taksite
þikayetlerimi peþine baðlayan hayat
dilimde nöbet tutturduðun
arýnýn
kýrýldý iðnesi suskunluðumda


susuyorum
sustukça kesiyorum ümidimi paslanmýþ makasýmla


sen
yüreðimin ölümsüz kelebeði
var git gidebildiðin yere kadar
özgürsün artýk
bir hayal misali düþtün baþýma
saç diplerimde evrim geçirdin
bir zamanlar
ölçülü adýmlarla yürüyen
aðzýmýn içinde kýpýr kýpýr
sözcüklerim vardý
þimdi
duyuyor musun beni
avuntulu ninniler söylüyorum
özlemin beþiðinin baþýnda
ne de güzel yatýyor
salyangoz kabuðunda


bak
gördün mü
yýlanýn gölgesini
sevgilisine çekici görünmek için
kýyafetini deðiþtiriyor
bense
hayallerimi parçalayan çeliþkimin
tuttum yakasýndan dýþarý attým
iki gözüm iki çeþme baktým ardýndan
kýldan ince boynumla
ucu kýrýk piþmanlýklarýmý
geçiremedim kalem açacaðýma


hayýr
beni kendine baðýþlama hayat
bir meyvenin çürümüþ yanýyým
býçaðýn kolaylýkla geçer bana
lakin
dönen dünya sert kabuklu
gölgeleri aðlar sessiz çýðlýklarla


Sevdambeyaz
S.G