Ben tanýdýklarýmla var oluyorum
Ben ben oldukça seviyorum
Ben en derinden geliyorum
Sevmeyi aþýlýyorum
Baðýmlý olmayý istemesem de
Baðlanýyorum
Ben kaybetmemek adýna sevmeleri oynuyorum
Bu oyun bitmese yenisi baþlamasa
Artýk beni ben yapacak bir oyun içime düþmüþ olsa
Ben tanýklarýmla varým
Tanýmadýklarýmýn yazýsýnda da hiçim
Ama bazen öyle bir dokunuyor ki yazýlar kalbime
Hepsi bir iþaret diyorum
Ýþte o an içimde bir ses geliyor
“Herkes bir gün gidecek ve bu mutluluk bulutlara karýþacak” diyor
Benim sevgim bu yüzden gökyüzüm
Kaybettiklerimi bile seviyorum ben
Kazandýklarýmý daha bir çok seviyorum
Sarýlýyorum onlara yanýmda olsunlar istiyorum
Sevdiklerimin derinlikleri içime iþliyor
Bir aðlýyorum bir de gülüyorum bu yüzden
Zaman beni geçirdikçe ben her türlü
Gökyüzüne yanaþtýðýmý düþünüyorum
Sevgim o kadar aðýra sardý ki
Kimi sevdiðimi bilemez oldum
Yukarýya ait olmak istemekte olan bir beden var
Ya da yok mu?
Bilmiyorum ben kim olduðumu
sadece varlýðýmýn izini býrakýyorum
Sevenlerime….