zamaným yok
içimde henüz yürümeye baþlamýþ hisleri öldürmeye
çehremde çevirdiðin sayfalarýn
tozunu topraðýný silmeye
zaman
büyüyen haylaz bir çocuk
zaman
bülbülün dilinde ilahi aþk
dünebakýp çarpýþan
gagasýný aðaçlara veren
arsýz kuþ


uyu þimdi
yüreðini kemirmesin nöbetçi fareler
býrak kalbinin kýyýlarýnda çýrpýnsýn aþk
tek bir denizatý uðramaz ayak sesine


her aþkýn sonu yalnýzlýktýr
alnýnýn çatýndan öperek mesaisi uzar
tek tek çýtlatýr parmaklarýný sýkýntýdan
siyah bir geceye dönüþür acý boy atar içinde
hüzündür bütün gün çalýþan
taþlar toplayan
ve
ölümdür
fantazi kuran dipsiz uçurumlarýn baþýndaki
biraz saða, biraz sola
keser adýmlarýný en ufak yanlýþýnda
herkes kendi baþýnýn çaresine bakarken
kirpikle kaþ arasýnda
deðiþir günün rengi yürüyen ölülerin çürümüþ gövdelerinde
þikayet etme
en usta parmaðýnýn, yaranýn üstünde
ölüm kalým savaþýnda olmasýndan
farzet ki
parmaklar arasý müsabaka yarýþýnda


uyu þimdi
düþünde kýmýldayacak romantik pembeler
bir kuyunun dibinde büyüteceksin
sarhoþ yüreðini


benim burda
duvarlar boyunca yürüyen
düþüncelerim var, örümceklerle göz göze gelen
benim burda
sessizliðin diline dolanmýþ bir engerek var
bütün gün boyunca
aynaya ve suya taþýrým kendimi
bir mahkum gibi
bir anlam veremedim
güneþin doðuþuyla batýþýna
dünebakan gözlerimle
tertemiz bir sayfa açtým
mezartaþý suskunluðumla


dudaklarýný kýmýldatan tanrýnýn aðzýyla
yarýna
yarýnlara bakmadan
dünün kulaklarýný kestim
piþman deðilim yaptýðýma...


Sevdambeyaz
Sevda Gencer...