• Ýlk iþimiz ulusu çalýþkan yapmaktýr. (Ocak 1923, Gazetecilere Yaptýðý Konuþma.)
• Hiçbir þeye ihtiyacýmýz yok, yalnýz bir þeye ihtiyacýmýz vardýr: çalýþkan olmak. Sosyal hastalýklarýmýzý araþtýrýrsak asýl olarak bundan baþka, bundan mühim bir hastalýk keþfedemeyiz. O halde ilk iþimiz bu hastalýðý esaslý surette tedavi etmektir. Milleti çalýþkan yapmaktýr. Servet ve onun doðal sonucu olan refah ve saadet yalnýz ve ancak çalýþkan insanlarýn hakkýdýr. 16. 01. 1923 , Ýstanbul Gazetecilerine.
• Çalýþmak vakti gelmiþ, artýk çalýþmak gerek. Özellikle gençler çalýþmalýdýr. (11. 04. 1923, Vatan Muhabirine Verilen Demeç.)
• Çalýþmak demek, boþuna yorulmak, terlemek deðildir. Zamanýn gereklerine göre bilim ve teknik ve her türlü uygar buluþlardan azamî derecede istifade etmek zorunludur. (1923)
• Gece gündüz zaten çalýþýyorsunuz; çalýþýnýz, gerçeði bütün Dünyaya tanýtalým. (Daday,1925)
• Kendiniz için deðil ulus için elbirliðiyle çalýþýnýz. Çalýþmalarýn en yükseði budur.(1935)
• Ulusumuz her güçlük ve zorluk karþýsýnda, durmadan ilerlemekte ve yükselmektedir. Büyük Türk Ulusunun bu yoldaki hýzýný, her vasýtayla artýrmaya çalýþmak, bizim hepimizin en kutlu görevimizdir.
• Yaþamak demek, çalýþmak demektir. Bir toplumun bir bölümü çalýþýrken diðer bölümü oturursa, o toplum felce uðrar. (1923, Ýzmir) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, Ankara, 1997, s. 89)
• Denilebilir ki hiçbir þeye muhtaç deðiliz, yalnýz tek bir þeye çok ihtiyacýmýz vardýr; çalýþkan olmak. (1923, Ýzmit) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, Ankara, 1997, s. 63)
• Geçen zamana oranla, daha çok çalýþacaðýz. Daha az zamanda daha büyük iþler baþaracaðýz. (1933, Ankara) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, Ankara, 1997, s. 318)
• …Türkiye’nin adýna çalýþkanlar diyarý denilsin…En büyük makam, en büyük hak, çalýþanlarýn olacaktýr. (1923, Ýzmir) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, Ankara, 1997, s.112)
• Bütün insanlýðýn varlýðýný kendi þahýslarýnda gören adamlar mutsuzdurlar. Besbelli ki o adam kiþi sýfatýyla mahvolacaktýr. Herhangi bir þahsýn, yaþadýkça memnun ve mutlu olmasý için gereken þey, kendisi için deðil, kendisinden sonra gelecekler için çalýþmaktýr. Makul bir adam, ancak bu þekilde hareket edebilir. Hayatta tam zevk ve saadet, ancak gelecek nesillerin þerefi, varlýðý, mutluluðu için çalýþmakta bulunabilir. Bir insan böyle hareket ederken, “Benden sonra gelecekler acaba böyle bir ruhla çalýþtýðýmý fark edecekler mi?“ diye bile düþünmemelidir.
• Küçük hanýmlar, küçük beyler! Sizler hepiniz geleceðin bir gülü, yýldýzý, bir bahtýnýn aydýnlýðýsýnýz. Memleketi asýl aydýnlýða gark edecek sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, kýymetli olduðunuzu düþünerek ona göre çalýþýnýz. Sizlerden çok þeyler bekliyoruz ; kýzlar, çocuklar! 1922, Bursa,
• Türk çocuðu atalarýný tanýdýkça daha büyük iþler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktýr. (A. ÂFETÝNAN, Atatürk Hakkýnda Hatýralar ve Belgeler, TTK. Yay. Ankara, 1959, s. 297)
• Bir insanýn hakký, diðer bir insan için görevi olur ve yine bir insanýn görevi de diðer insanýn hakký demektir. Hak, yetki dediðimiz zaman hemen ayný þeyleri anladýðýmýz gibi görev, zorunluluk, yükümlülük, ödev, borç da birbirinden ayrýlmayan þeylerdir. Anlýyoruz ki, hakkýn bulunduðu yerde görev ve görevin bulunduðu yerde hak vardýr. Yani her insan ayný zamanda hem kendine ait birtakým haklara sahiptir, hem de baþkalarýna ait haklarýn kendine yüklediði birtakým görevlere sahiptir. (Utkan Kocatürk, Atatürk’ün Fikir ve Düþünceleri, AKDTYK., Atatürk Araþtýrma Merkezi, Ankara, 1999, s.242
• Büyük iþler, önemli giriþimler, ancak birlikte çalýþma ile elde edilebilir. (1925, Bursa) (AKDTYK., Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara 1997, Cilt II, s. 231)