Umutla uzattýðým ellerimi sönmüþ bir volkan gibi donuk ve cansýz bir yüz. Yalvaran gözlerime acýyý pay ederek hayatýn acý ve tatlý anýlarýna perde çekerek sundum.Barýþý sýmgeleyen zeytin dallarý arasýnda gizlediðim gülleri. Üzüntüm ellerimi tutmaman deðil asýl üzüntüm bir amaç için dalýndan koparýlmýþ güllerin solacak olmasý..
Kanlanan ve günlerce aðlamýþ gözlerime bakmak bile istemeden yüzünü dönmediðin bu vefasýza. Göz pýnarlarýnýn Umut mavisi gözyaþlarýmýn piþmanlýðý ve geri çevilmiþliðin ezikliði için de bir deniz oluþturmuþçasýna ayýn denize vurup çýkardýðý yalancý parlak cansýz rengýn býr aldatmaca oldugu gibi. Umutsuzlukla bilenmiþ bir çakýltaþýnýn eský halýný almayacagý gýbý onarýlmaz býr gurur incetmiþ.Vefasýz bir dost olmuþ vefalý bir dost kaybetmiþtým çakýl taþý misali...
Sende haklýsýn. Ciðeri beþ para etmez insanlara satýp yamyamlara yedirmiþtim dostluðumuzu.için deki nefreti uyandýrmýþtým. Ne dýyebýlýdim kendýmý nasýl savunabilirdim? Benden bu kadar. Söz sen de konuþ, baðýr, çaðýr küfürler savur hala hýncýný alamadýysan vur öldür beni. Tek istedigim senden zeytin dallarý arasýn daký gullerin solmasýna izin verme...
Biliyorum geçmiþin gölgesinin gun batýmý kadar uzun olmadýgýný. Kaçmak ýstesem de hep yüreðim de olacaðýný. Þimdi kus içindeký nefretýný vefasýz býr dosta ne dýyebilirim ki? Sen sýrala kelýmeleri, naðmeleri hadi acýt canýmý seni dinliyorum .................................................... beklýyorum kanusmýyacakmýsýn? benim susma zamaným geldi hadi artýk konuþ BÝLMEM ANLADIN MI BU VEFASIZI..