Ulaþamadýðým nokta...

Ýçimdeki sevgiyi aslýnda sana defalarca dile getirmeye kendimi sana kendimce ifade etmeye çalýþtým..Kimi zaman çocukça kimi zaman tereddütleri olan bir yetiþkin edasýyla ama her defasýnda içimdekilerden gayet emin bir tavýrla sana seni sevdiðimi dile getirdim...Ama bir yerlerde týkanýyor yolum,istediðim cevabý duyamýyorum..Sana ulaþamýyorum,ulaþmaktan kastettiðim derinlerinde bir yerlerde sana ait çok özel bir yer var ve ben oraya bir türlü dokunamýyorum...Etrafý dikenli tellerle çevrili,özenle korunmakta olan küçük ama potansiyel olarak çok deðerli bir noktadan söz ediyorum...Aramýzdaki her neyse, senin ya da benim için her ne ifade ediyorsa orada saklanýyor..Bütün gayretime raðmen bir türlü güneþi çeviremiyorum o karanlýk köþeye...Bazý geceler sanki ayýn o titrek ýþýðýný üzerine denk getiriyorum gibi gelse de olmuyor iþte olmuyor...Hala karanlýk hala korunmada hala ulaþýlmaz..Kim bilir belki de beni ayakta tutan güç oradan geliyor...Kim bilir belki de sana olan düþkünlüðümün kaynaðý da o gizli saklý köþeye ulaþma umudu olabilir...Kim bilir? Her ne olursa olsun bu seni sevdiðim gerçeðini hiçbir zaman çýkmaz sokaklara sokma gücüne sahip olamýyor...Seni seviyorum diyebiliyorsam inan bana bu yine de benim gücümden kaynaklanýyor...Korkmadan,ürkmeden,bu adamý seviyorum ben diyebildiðime göre bu sadece benim sana olan sevgimdeki yýkýlmaz surlarýn gücünü ispatlýyor...Sen istediðin yoldan gidebilirsin seni durdurmamýn mümkün olmadýðýnýn farkýndayým,ve inan bana bu hiçbir zaman beni umutsuzluða düþürmüyor...Çünkü biliyorum sen gitsen de ben bu sevgiyle mutlu olmaya devam edeceðim týpký þimdi yaptýðým gibi...Çünkü beni mutlu eden kavram sen deðilsin aslýnda senin bana tattýrdýðýn bu mükemmel sevgi...Bir kere tattým ve çok derinlere sakladým, o zaman sen gitsen de fark etmeyecek kalsan da...Ýþte bunu bilmen için sesleniyorum yazýlarýmla güzel yüreðine,yaþanabilecek dolu dolu günler varken ve bu günleri gerçek anlamda dolu dolu yaþayabileceðimize dair bir inancýmýz varken bunu ertelemeyelim..Geçen hangi aný kim geri getirebilmiþ söyle bana,kimse...Bunun için akýp giden þu zaman kavramýný hiç olmazsa hakkýyla akýtalým..Yaþamýn hakkýný bize helal etmesi için gülümsemek lazým bu güzel yaþama,sevmek lazým,beraber olmak,paylaþmak...Yoksa affetmez yaþam bizi,kara listesine bir yazdý mý çok zor bir daha gün ýþýðýna çýkmasý... Bütün bunlarýn derinlerinde yatan ne aslýnda biliyor musun? Bütün bunlarý yazmama ve bu isyana beni teþvik eden þey seni seviyor olmam..Çünkü bu sevgiyi sana da yaþatmak istedikçe ve senin o güzel ruhundan ayrý kaldýkça bu benim enerjimi azaltýyor... Ben duygusal bir insaným,gücümü duygularýmdan alýrým ve eðer o duygularým artýk birisini sevmeye adanmýþsa ve bu sevgiyi onunla dilediðimce paylaþamýyorsam iþte o noktada benim de verimim azalýyor...Söyleyecek sözüm varsa da yok oluyor...Ýfade gücümü yitiriyorum...Tüm bunlar da bana gerçekten zarar veren yan etkileri sevginin...Çünkü ben sevdim mi SEVMEK istiyorum,sevdim mi SEVÝLMEK istiyorum,bu oyun tek kiþilikte oynanmýyor deðil yeryüzünde ama ben oynadým mý hakkýyla ÝKÝ KÝÞÝ oynamak istiyorum...Sabýrla bekliyorum.. Senin beni çözmeni,neyle mutlu olup olmayacaðýmý fark edip ona göre sevmeye karar vermeni bekliyorum...

Israrla ,inatla,delicesine,çocukçasýna,Sihemcesine seviyorum seni.........