"Geçmiþini unutma yolu"na çýkma uðruna bileðindeki ipleri çözen bir kýzýn hikayesidir bu. Bileðindeki hafifliðin ürperten özgürlüðü ve ruhunun hafifliði ile iç içe geçmiþ bir sarhoþluktur iþte tam bu anda yaþadýðý. Kalbine inen kapýlarý sonsuza dek kapatmanýn acýsýný kelimelerden çýkarma heveslisidir ayný zamanda. Gel-gitlerinde yaþamayý seçmiþ yani ileri ya da geri olma durumlarýndan birini seçmek zorunluluðundan arýndýrýlmýþtýr kendisi. Gururunun hiçbir þekilde incinmesine izin vermeyen bir “babasýnýn kýzý” dýr. Babasýný özleyen ve babasýndan baþka hiçbir adamýn onu babasý kadar koþulsuz ve sonsuz bir sevgiyle sevemeyeceðine kendisini inandýran sýra dýþý olma yönünde eðilimler gösteren bir kýzdýr.

Kararsýzlýklarýnýn orta yerinde mola vermiþtir, gözlerini yummuþ ve yüreðindeki seslere kulak vermeyi denemiþtir. Yüreðinden ses gelmemektedir, çünkü yüreði konuþmayý býrakmýþtýr,çünkü yüreði aslýnda küsmüþtür onu taþýyan bedene. Küsüþler midir dinlendiren insaný?

Duyumsamamakta olduðuna göre duygular ölmüþtür artýk. Hissetme eylemi sona ermiþtir. Kalp hücreleri ölüme göz kýrpmýþtýr, acýtýcý SONlarýn tam da böyle baþladýðýný bile bile.