Ýnsanlar doðar, yaþar ve sonunda ölürler...

Týpký Irak’lý Mahmud gibi.

O Irak’ýn ücra bir köyünde komþularýn yardýmýyla doðurulmuþ ve çaput denilen bezlerle kundaða alýmýþtý.

Ayný gün ve ayný saatte Amerika’nýn Arizona eyaletindeki bir hastanede de Steve doðmuþtu. Ýkisininde birbirlerinden haberleri olmadý, yaþadýlar...

Mahmud çobanlýk yaptý, Steve bakýcýsý ile þimartýldý. Mahmud’un çoban köpeði ile, Steve’lerin süs köpeði de sahiplerinin kaderini yaþýyordu. Mahmud köpeðine yal yedirirken, Steve köpeðine her ay onlarca dolar harcýyordu. Steve’in sofrasýnda kuþ sütü, Mahmud’unkinde ise, katýk eksikti. Ýkiside birbirlerinin nelerinin eksik olduðunu bilmiyorlardý...

Mahmud fakir bir kýzla evlenirken, Steve Arizona State’ten mezun oldu ve bir gün Steve’in yolu Irak’a düþtü. Askere yazýlmýþ Irak’a sulh(!) götürmek için binlerce mil yol katetmiþti.

Sonunda kader onlarý karþý karþýya getirdi. Mahmut tetiðe dokunurken, ‘’anamýzý aðlattýnýz’’ Diye haykýrdý. Steve ise o sýrada annesinin özlemini yaþýyordu...

Amerika’lý Steve oracýkta can verdi, Mahmud ise 3 gün sonra Mike’ýn kurþununa hedef oldu.

Dünyanýn herhangi bir yerinde týp bilim adamlarý ise, bir can kurtarabilmek için, harýl harýl çalýþýyorlardý ve yaþam sürmeye devam ediyordu...

Mahmud 2 ay sonra doðan çocuðunu göremedi. Steve ise öldüðü gün annesinden gelen mektubu okuyamadý. Ýkisinin de sonradan olanlardan haberleri olmadý ve yaþam ayný hýzý ile devam ediyor.

Bush bugün açýklamasýný yaptý: ‘’ Ben karar verenim’’.