Ýçine koyabileceðin bir karanlýðýn olmadan, bir ýþýðýn olamaz. -Arlo Guthrie
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
“Hoþ geldiniz” dedi.Çatlamýþ ellerini uzatarak…hava çok sýcak , ben korkardým terimi silmeye ellerim acýr diye…Acaba siliyor mu terlerini? “Hoþ bulduk amca” “Bir Yörük ayraný içelim önce” Yörük ayraný,ekþimsi,lezzetli…Köylerde yemek veya bir þey içmek adetim olmasa da / bulunduðum yerin temiz olmasý koþuluyla arada bir yediðim oluyor / bu sýcakta ekþi yörük ayranýna hayýr diyemezdim doðrusu… Mahalle köyün hayli dýþýnda,yedi haneli bir yerleþim…Envanterlere önce mahalle,sonra susuz olarak düþmüþ…Önceleri mahallenin üzerindeki kaynaktan su alýnýrken þimdi o kaynakta kurumuþ denecek kadar azalmýþ, üç günde bir tanker ancak doluyor…Susuzluk had safhada… Buna raðmen insanlar temiz giyimli, temiz yüzlü /birazda güler yüzlü olmaktan mý temiz gözükürler adama?/ Hava çok sýcak,mahallenin dibinde kurulmuþ olduðu kayalýk ýsýsýný olduðu gibi mahalleye vermekte…Terimden arýnmak için bir çardaðýn gölgesine sýðýnmýþ tankerden ellerimi ve yüzümü yýkamak istiyorum…su kaynama derecesinde…Bu insanlar,bu su… Üzülüyorum… Memba nýn baþýna çýkýyoruz.Üzeri açýlmýþ, sýzýntý hali azda olsa akar hale gelmiþ,köylüler yorgun,kýmýldayacak halleri yok,kayalýkta ýsý 40 derecenin çok üzerinde…Akan su gündüzleri 50 metre ilerlemeden buharlaþýyormuþ… “Bey, eve gidelim,akþam serininde yapalým bu iþi,bitkin düþtük” Haklýlar, öyle karar veriyoruz… Ýçeri giriyoruz.Temiz bir ev,meþe aðacýnýn gölge saldýðý bir oda,camlar karþýlýklý olarak açýlmýþ,doðal bir iklimleme, nispeten serin…Yer minderlerine býrakýyorum kendimi… Odanýn duvarlarýnda asker resimleri,birkaç tanesi siyah beyaz,diðerleri renkli eski ve yeni…Merak ediyorum “Amca kim bunlar?”…”Biri oðlum,diðeri torunum” “Uzun ömürler diliyorum” suskunluk…Derin iç çekiyor…Anlýyorum sanki… “Nerelisin?” diyor./Sanýrým þivemi inatla kýramadýðýmdan olacak veya tenimin esmer oluþu yüzünden ki sýklýkla bu sorunun muhatabý oluyorum /yanýtlýyorum… ”Kürt müsün?” …”Evet”… Nine kucaðýndaki çocuða sýkýca sarýlýyor…Sanki biri elinden alýp götürecekmiþ gibi… Sanki o biri benmiþim gibi… Utanýyorum…Oda birden serinliyor… ”Þiven doðulu þivesi ama Kürt þivesi deðil”…”Evet,deðiþik þehirlerde büyüdüm,babam askerdi, tayinle il il dolaþýp durduk” diye yanýtlýyorum ve özellikle asker çocuðu olduðumu vurguluyorum…Biraz rahatlasýnlar diye… Resimlere bakýyor,siyah beyaz olaný gösteriyor “oðlum” diyor ve baþlýyor anlatmaya hikayesini… “Genç evlenir burada çocuklarýmýz,yurtluklarýmýzý þenlendirmek,çoðalmak isteriz…Oðlumu da genç evlendirmiþtim,askere gittiðinde /diðer askeri gösteriyor/ bu çocuk bir yaþýndaydý,Kýbrýs harbi baþladý, oðlumda oraya gitti…O zamanlar muhtardým , bir gün beni çaðýrdýlar, harp baþlayalý bir hafta ya olmuþtu, ya olmamýþtý…Oðlum yaralanmýþ,Ýskenderun’a hastaneye getirmiþler,eve uðramadan direk Ýskenderun’a gittim…Yetiþememiþtim,”oðlun þehit oldu, ne mutlu ki sana bir þehit babasý oldun,vatan sað olsun…”Dediler… Susuyor burada bir süre,gözlerini kaçýrýyor her kesten ve sonra çevirip baþýný hepimize sorarcasýna devam ediyor “Kim oðlu öldü diye mutlu olabilir? Benim yüreðim yandý…Mutlu olmadým, varmý öyle bir baba?” *** Sahiden var mýydý acaba? *** Bu yadigar kaldý oðlumdan /tekrar renkli resimdeki askeri gösteriyor/ büyüttük... okusun istedik, üniversiteyi kazanamadý. Evlendirdik,bir kýzý oldu, sonra askere aldýlar,Kayseri’de askerdi…Askerdeyken bu oðlan oldu,bir kere izine geldi,bir kerede biz gittik ninesiyle yanýna…Bir gün telefon açtý, baba derdi bana… “Baba” dedi “Bizi Mardin’e gönderiyorlar,orada bir ay erken terhiste varmýþ, iki ay sonra yanýnýzdayým…” Köye bir cip geldi,bir subay indi,beni sordu…Dizlerim koptu iki yerinden, çöktüm kaldým…Bir ay beklediði erken terhis ona iki aydan fazla vurmuþtu…Þehre götürdüler bizi, sonra cenaze geldi ortalýk yýkýlýyordu, kalabalýk yýðýlmýþtý… Baðýrdýlar,çaðýrdýlar,vurdular,kýrdýlar sonunda sekiz-on asker ben ve oðlum kalmýþtýk bir baþýmýza…Köye getirip babasýnýn böðrüne gömdük oðlumu da…Þimdi babalý oðullu yan yana uyuyorlar… Buna da vatan sað olsun dediler…Benim daðlarýmýn yýkýldýðýndan haberleri yok, içime düþen ateþten…Kim,onlarýn hangisi dünya için çocuklarýnýn saçýnýn telini verir acaba? Bu vatan sadece yoksulun vatanýmý beyim?Ben þehit ailelerini tanýdým, belkide içlerinde en zengin benim…ne bir komutanýn, ne bir siyasetçinin,ne bir zenginin oðlu ölmez bu savaþlarda… Hep biz ölürüz,hep biz vataný sað ederiz…Bizler olmazsak elden mi gider vatan?/Sonra Mümtaz Soysal’ýn oðlunun Aðrý’da askerlik yaptýðýný bildiðini,adam gibi bir adam olduðunu,torpil yapmadýðýný söylüyor gözleri parlayarak ve ekliyor “keþke hepsi onun gibi olsa bey”/ Biliyormusun sen yemen türküsünü? … Yemen çölü çukurdandýr Karavanam bakýrdandýr Zenginimiz bedel verir Askerimiz fakirdendir… … Bize biraz para verdiler,devlet maaþta baðladý, þimdi düþünüyorum da zenginlerin, oðullarýmýzýn canlarý için verdikleri bedel olmalý bu… Nine çocuðu koynuna bastýrmýþ,baþýný saða sola sallayarak aðýtlar yakýyordu genç ölülere… Vatan dediðin ne beyim?Bu kayalar mý?Bu kýraç yerler mi?Diyarbakýr derler ora bizim vatanýmýz deðimli?Mardin,Urfa,Siirt…Kim böldü bizi böyle?Bu yurdun güneyi,kuzeyimi varmýþ? Kim yüreðimizi yanýk,çocuklarýmýzý babasýz koydu? Gencecik çocuklar ölüyor hem o yanda,hem bu yanda… bilirim hepsi yok-yoksul birini emir öldürür,birini yoksulluk,cehalet… Diyarbakýr’dan 12 millet vekili çýkarmýþtý Halkçý Parti, ne kadar sevmiþtik Diyarbakýr’ý ve Diyarbakýr’lýlarý… Halen severiz ama þu sýrtýmýzý okþayanlar olmazsa,cahil olmasak,okusak,dinlesek,anlasak…Hem onlar, hem biz… Sýrtýmýzý okþayan, vatan sað olsun diyenlerin çocuklarýnýn bedeli çok mu fazla bey? Biz ödeyemez miyiz?” *** Elleriyle göz yaþlarýný siliyordu… Tuzlu… Elleri çatlak…yürek acýsý unutturmuþ tüm bedensel acýlarý… Demek ki terini siliyormuþ…acýmýyormuþ… * * * O gece ve tüm hafta sonu kaldýk, /görevim olmamasýna raðmen /bir iþçi gibi ellerimiz patlayasýya çalýþýp,gerizler kurup,drenajlar yaptýk, mahallenin suyunun debisini 0,30 lt/sn.ye çýkardýk…Kurbanlar kesildi mahallede,nine bahçe yapacakmýþ ve zerdali ekecekmiþ /oðlu çok severmiþ/ Ben onlardan daha çok sevindim ve çok sevildim… *** Üç çeþme yapacakmýþ…ikisine askerlerin ismini,birine benim ismimi verecekmiþ…”Bey ismin ne?” dedi… “BARIÞ” dedim… Asi & Mavi 36
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © asivemavi36, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |