Karanlýk bir damdayým,
Ruhlar üstüme üþüþmüþ.
Arkadaki uçurum
beni nasýl içine çekiyor.
Adým attýðým her yeri,
kanlý býrakýyorum...
Tutbildiðim bir elde yok,
kayýp gitti merdivenlerden.
Git bile diyemedim.
Kal bile diyemedim.
Dokunsaydý karanlýk damda
yüreðime bi kez.
Görseydim içindeki
nefret,sevgi tohumunu.
Söz bitmiþti,
sende.
Ama yaðýyorsun,
nefes alamýyorum.
Ruhlar üstüme üþüþmüþ.
Seni istiyorum,
korkuyorum
Etinin arkasýna saklanan ruhtan,
yýkýlacak her þey
ya kurtar
ya da býrak
þeytana gideyim.
(kýrmýzý bisiklete)