Kolumda ki dikiþleri aldýrmam gerekiyordu. Hava kararmýþ ve oldukça soðuktu. Gerçi küçük bir þiþe votka içmiþtim. Evin yakýnlarýnda küçük bir poliklinikte aldýracaktým dikiþleri. Acele etmeden aðýr adýmlarla gecenin içinde aðzýmda sigaramla yürüyordum. Dallardan hýþýrtýlar kulaklarýmda ve caddeden geçen egzoz sesleri. Yorgun hissediyordum açýkçasý kendimi. Her neyse sonunda parlak spotlarýn gözümü aldý beyaz bekleme salonuna girdim ve danýþmada ki kadýn girer girmez beni tanýdý. Doktorumuz henüz gelmedi isterseniz oturup bekleyebilirsiniz dedi. Ne zaman gelir? diye sordum. Yarým saate kadar gelir dedi. Bir þey söylemeden dýþarý çýktým. Kancýklar kolumu dikerken üç katý parasýný almýþlardý benden. Otuz liralýk þeye yüz lira almýþlardý. Köþedeki markete girdim ve soðuk bir bira aldým. Karanlýk bir köþeye çekilip içmeye baþladým. Telefonum çaldý. Alo dedim. Nerdesin? Diye sordu. Arayan bir arkadaþýmdý. Ýyi ve baya uzun boylu bir herifti. Güzel bir kýz arkadaþý vardý hep düzmek istediðim ama doðru düzgün pas vermiyordu bana. Ama ilgisini çektiðimi hissediyordum nedense. . . Neyse, evin orda ki alýþveriþ merkezinin oralardayým dedim.(Hemen hemen ayný yerlerde oturuyorduk.) Tamam merkezin önünde bekle geliyorum dedi ve kapattý. Bir bokluk hissetmiþtim ama neden olabileceði hakkýn da fazla bir fikrim yoktu. Birayý dipleyim merkezin önüne gittim giderken bir tane daha bira alýp içmeye baþladým. . .
     Kepenkleri indirilmiþ merkezin önünde biramý yudumlayarak yoldan geçen arabalarý seyrediyordum. Çok geçmeden karþý þeritte siyah bir van’la karþýmda duruyordu. Biramý yarým bir þekilde köþeye býraktým ve karþýya geçtim. Merhabalaþtýk. Arabanýn kapýsýný açtým ve açar açmaz bir bokluk olacaðýný hissederek hey beni bu arabanýn içinde düzmeyeceksin deðil mi? Diye sordum. Cevap vermedi. Birkaç ara sokaktan sonra sahile doðru bakan karanlýk bir yere çekti arabayý. Ne dediðini anlayamadýðým birkaç þey söyledi ve sýký bir yumruk indirdi suratýma. Ne olduðumu anlayamadan birkaç tane daha çaktý ve siktir git in arabadan dedi. Kapýyý açýp indim. O’da indi. Olanlara pek anlam veremiyordum ama sinirlenmeye baþlamýþtým. Ellerim ceplerimdeydi. Nereden geldiðini anlayamadým beþ altý tane daha yumruk yedim. Devam et dedim. Bu sýrada durmadan kan yutuyordum. Biraz daha vurmaya devam etti ama ben kum torbasýndan farksýzdým. Yýkýlmýyordum ve vurmasý için sürekli küfür ediyordum ona. Son birkaç tane daha indirdi. Yere birikmiþ salya ve kan karýþýmýmý tükürürken yüzüne gülümsedim. Vurmaktan sýkýldýðý anlaþýlýyordu arkasýný dönüp arabaya binerken beni burada öldürmeliydin! Beni burada öldürmeliydin! Dedim. Kapýyý açarken baþýný iki tarafa salladý ve binip gazladý.
     Etrafýma bakýndým poliklinikten fazla uzak deðildim ve yürümeye baþladým. Her yüz metrede bir kocaman kanlý bir balgam sallýyordum yere. Merkezin önünde ki yarým biramý alýp dipledim ve yürümeye devam ettim. Neyse sonunda yarým saatlik bir yürüyüþten sonra parlak spotlu beyaz bekleme salonuna girdim. Sýcaktý içerisi ve terlemeye baþlamýþtým girer girmez. Kadýn biraz garipsemiþ gibi yüzüme baktý. Bir süre daldýktan sonra doktorun geldiðini ve odasýna girebileceðimi söyledi. Doktorun odasýna girdim. O’ da ayný þekilde yüzüme baktý. Soyunup kolumda ki sargýlarý sökmeye baþladým. O hala yüzüme bakýyordu. Dikiþleri açýnca ancak dikkatini koluma vermesi gerektiðini anladý. Sargýlar ýslak yaraya yapýþmýþtý ve canýmý oldukça yakýyordu çýkartýrken. Hala iltihaplý gözüküyordu ama dikiþler fazlasýyla kolumda kaldý için alýnmasýný istediðimi belirttim. Dudak büktü ama kabul ettiðini belirtircesine baþýný salladý. Dikiþleri almaya baþladý. Arada kaçamak olarak yüzüme bakýyordu. Sonunda yüzüm için endiþelenmemesini tükürmek için sadece çöpü yanýma uzatmasýný istedim. Ayaðýyla sürükledi. Ben tükürürken oda etime zamklanmýþ iplikleri söktü ve birkaç antibiyotik ismi söyledi kullanmam için. Baþýmý sallayýp çýktým. Tekrar ilaç kokusu yayýlmýþ bekleme salonundan geçtim ve geceye daldým. Derin bir iç çektim ve gecenin bedenimi örtüþünü hissettim. Telefonumu çýkarýp çocuðu tekrar aradým. Kapalýydý. Tekrar denedim. Tekrar ve tekrar. Kapalýydý. Korkmuþtu. Köþedeki markete girdim ve soðuk bir bira daha aldým. Ýçmeye baþladým ve merkezin önünde durdum. Yirmi dakika kadar þansýmý denedikten sonra telefonu açýldý. Alo dedi. Ayný yerdeyim gel dövüþmemiz gerekiyor dedim. Biraz tereddüt etti bak sakin ol tek baþýnayým sadece dövüþü bitirmemiz gerekiyor dedim. Tamam dedi. Ayný yere gel dedim. Kapattý ve ben biramý yudumlayarak caddeden geçen tek tük arabalarý seyretmeye devam ettim. On, on beþ dakika sonra gene ayný yerde durdu arabasý. Birayý diktim kafama. Bu sefer cadde üstüne park etti. Arabasýndan inerken bende karþýya geçtim. Hiçbir þey konuþmadýk tekrar nereden geldiðini anlayamadýðým yumruklar yemeye baþladým ardý ardýna. Birkaç tane çýkarmaya çalýþtým ama orospu çocuðu çok uzundu ve kolumun sakat olduðunu anlamýþtý. Sadece bir taraftan çýkartabiliyordum yumruk çünkü. Hepsini engelliyordu rahat bir þekilde. Sýký yumruklar almaya devam ediyordum. Sonunda çýldýrdým ve bütün bedenimle üzeri atýldým ve onu belinden kavrayarak eski bir vos vos’un üzerine yatýrdým ve yeni dikiþlerin alýndýðý kolumla yumruklamaya baþladým. En sonunda da taþaklarýný avuçlayýp sýktým. Lanet herif yýkýlacak gibi durmuyordu. Üzerinden kalktým. Doðruldu ama sallanýyordu. Baldýrýna bir tane tekme indirdim. Þimdi iyice yakýnlaþmýþtý yere saðlam tarafýmla da sýký bir yumruk indirdim yüzüne. Artýk arabaya yaslanmýþtý. Tam üzerine atlýyordum ki etrafta ki insanlar araya girdiler. Beni tuttular. Üzerime yürümeye baþladýlar üstün taraf olduðumu anlayýnca biraz þaþkýnlýkla. Birkaç çýðlýk savurdum etrafa, deli taklidi yaptým. Çekindiler. Yere biraz kan tükürdüm ve aðýr aðýr uzaklaþtým oradan. . .
     Köþede ki yerden buz gibi bir bira aldým . Soðuk aðzýna dudaklarýmý deðdirerek diktim. Yorgundum. Gecenin yaralarýmý örtmesini umarak eve doðru yürümeye baþladým topallayarak, iltihap sýzdýran kolumla birlikte. . .