ï¿½zEdebiyat - Gï¿½l - Sanal Tanï¿½ï¿½ma

Bürom da oturmuþ yarýnki yazýlarýmý temize çekiyordum ki pür telaþ hýzla içeriye girdi.Girer girmez ilk sözü
-Nihayet aradýðýmý buldum,oldu

Koltuklardan birine oturduðun da hala derin,derin soluyordu

-Biliyormusun arkadaþým nihayet ben aradýðým aþký buldum.

-Yapma ya ne zaman,diye sordum þaþkýnlýkla.

-Geçen hafta birbirimizi sevdiðimizi anladýk,dedi

Gülçin mahalle komþumuzdu.Benden iki yaþ kadar küçüktü.Ayný lisede okumuþtuk.Onun matematiði benim de edebiyatým iyi olduðu için devamlý bilgi alýþveriþinde bulunur,birlikte ders çalýþýrdýk.Þakacý þýp sevdi bir kýzdý.Lisedeyken aþýk olmadýðý çocuk kalmamýþtý.Bun dan bir ay kadar önce,henüz karþýsýna sevebileceði bir erkek çýkmadýðýndan,daha aradýðý aþký bulamadýðýndan yakýnýyordu.Nasý olmuþtu da bir ay içinde her þey deðiþivermiþ,masallardaki beyaz atlý prens birden bire karþýsýna çýkývermiþti.Sonra aþk sokak kitapçýlarýnda,yada sahaflarda satýlan suni aþk romanlarý kadar ucuzlamýþ mýydý böyle?

-Nerde,nasýl buldun,dedim

-15-20 gün önce internette chat yaparken tanýþtým

Yüzüne dik dik baktým

-Ciddi olamassýn,dedim

-Þaka eder bir halim mi var caným,dedi.

Öyleya,aþk kitapçýlarda alamýyacaðýmýz bir fiyata, sanal alemde bedavaya daðýtýlýyordu.Nerede kalmýþtý, O sevgilinin Okul dönüþü yolunu beklemeler geçtiði sokaklardan geçmeler,planlanmýþ tesadüfler, Onula konuþabilmek için günlerce plan yapmalar,sonra yüz yüze gelince kýzarýp bozarmalar,þiir okumalar,mektuplaþmalar,kaçamak buluþmalar,uykusuz geceler,sevgiliyle dolu rüyalar...Nerede kalmýþtý,Mecnun``u çöle düþüren o kutsi aþk.Öyle bir zamanda yaþýyorduk ki,ne o aþký,ne o Leyla``yý,ne de Leyla olmaya layýk kýzlarý bulmak çok zordu.Leyla çöllerden kaçýp diskoteklere düþerken, Ferhat daðlarý sanki, o saf,temiz sevgiler sel olup aksýn diye delmiþti.Ýnsan yüzünü bile görmediði yan yana gelip konuþmadýðý, huyunu dahi bilmediði birine nasýl aþýk olabilirdi?Çað mý deðiþiyor , yoksa aþklar mý? Anlaþýlan o ki aþklar çaða ayak uyduruyordu.Bu nasýl bir teknolojiydi ki, hayatýmýza girerken aþklarýmýzý , sevgilerimizi, saflýklarýmýzý ve bir çok hasletlerimizi de birlikte alýp götürüyordu.

-Aþýk olduðunu nasýl anladýn,dedim.

Güldü.
-Ben onu seviyorum, o da beni secdiðini söylüyor, yetmezmi gülüm

-Bilmem, sence yeterli mi ?

-Gülüm daha ne olsun geçen gün çetleþirken evlenelimmi dedi.

-O mu teklif etti evlenmeyi.

-Ohooo dedi, devir deðiþti gülüm.

-Devirmi deðiþti insanlarmý birtürlü karar veremiyorum.

-Oðlaný hiç gördünmü.

-Resmini gönderdi gülüm

-Bir de yakýþýklý sorma gitsin Artist gibi adam valla....

-Adam hangi þehirde

-Ankara....

Ýnsan huyunu bilmediði,ruhunu anlayamadýðý bir erkekle,sýrf yakýþýklý olduðu için nasýl evlenebilirdi anlamýyordum.Aþk bu kadar ucuz, bu kadar yüzeysel ve bu kadar yapmacýk olmamalýydý.

Konuþmalarýný þýmarýkça sürdürüyordu arkadaþým.
-Geçen gün evlilik iþlemlerini yürütmek için 100 YTL istedi.

-Peki sen ne yaptýn gönderdin mi yoksa istediði parayý.

-Ayýpsýn be gülüm sende amma geri kafalýsýn kýzlar evleneceði erkeðe parasýný
yollamazmý?Söylediði hesaba hemen yatýrdým.

Gülümsedim.Ýnsan nasýl bu kadar saf olabilirdi anlamýyorum.Hiç tanýmadýðýn,bilmediðin, yüz yüze görüþmediðin bir erkeðe þýp diye 100 lira nasýl verilirdi.

O piþkin, piþkin konuþmasýný sürdürüyordu.

-Artýk bana o süslü aþk mektuplarýnda yazarsýn deðil mi gülüm , ne de olsa edebiyatçýsýn.

-Gülçin saçmalama git Allah aþkýna

-Niye kýzýyorsun anlamadým Ne var bunda?

Kýzarak baktým yüzüne.

-Sahiden hiç bir þey yok mu sence?

Saf saf baktý.Ben devam ettim

-Bu aþk sözcüklerinin sana ait olmadýðý, bir gün iþ ciddiye biner de evlenirseniz anlaþýlmayacakmý?Hayýrlý bir baþlangýca,daha ilkten yalanla baþlanýr mý?Yalanýn üzerine mutlu bir yuva nasýl inþa edersin?

-Ama gül o zaman beni beðenmezse diye itiraz edecek oldu.

-Býrak seni olduðun gibi tanýsýn.Hem 100 lira para almýþ senden,beðenmeyecek hali kalmamýþ ki.

-Haaaa doru be gül.Ben onu hiç düþünmemiþtim

-Hem sen bir Ankaraya git, adamý gör, verdiðin 100 lira ne alemde hiç merak etmiyormusun?

Birden ciddileþti, kýzardý ne diyeceðini þaþýrdý

-Bak gülçin sen bu iþi biraz düþün.adamýn adresini biliyormusun?

-Çalýþtýðý yeri biliyorum,muhasebe þirketinde çalýþýyormuþ .Öyle demiþti

-Ýyi ya iþte! Git Ankara'ya adamý gör, konuþ, ailesini taný ondan sonra karar ver.Belki senden önce de konuþtuðu,sevdiði birileri vardýr.Keþke 100 lirayý göndermede acele etmeseydin.

Kaþlarýný çattý. Yüzündeki yapay gülüþten hiç eser kalmamýþtý.

-Olur mu gülüm, dedi.

-Ben ille de bir þey vardýr demiyorum.Hiç olmazsa arkadaþlarýný tanýmýþ olursun.Bana kalýrsa çocukla konuþmadan önce iþyerinden de bir sor soruþtur, ondan sonra ailesi ile tanýþ.
Kafasý iyice karýþmýþtý.Olur anlamýnda baþýný salladý.

-Tamam dedi, gideceðim Ama sýrf senin gönlün olsun diye ha!...Yoksa ben adamdan eminim.

Günlerdir Gülçini görememiþtim,haber de alamýyordum merak ediyordum arkadaþýmý.Bir gün karþý caddede gördüm.Dalgýn,dalgýn yürüyordu.Koþup yanýna gittim.Omzuna dokundum.Beni görünce gülümsedi.Yüz hatlarýna sinen gerginlik gülüþünede yansýmýþtý.

-Ankara'daki aþkýn ne oldu, dedim.

-Ýsteksizce cevap verdi.

-Caným utancýmdan yanýna gelemedim.Öyle bi adam yok ki piyasada. Bunlar bir çeteymiþ dedi ve:

-Kusura bakma bir yere yetiþmem lazým diyerek yanýmdan kaçar gibi uzaklaþtý.