Bugün sana yazmayacaktým. Adý yalanla anýlmayan sevdalardan bahsedecek, kirpiðine ayrýlýðýn gölgesi düþmemiþ kadýný, yüreði kollarýndan güçlü adamý anlatacaktým. Yani biraz da masallarla avunacaktým; masallara inanan küçük kýzý, vaktinden önce acýlarla büyütmeseydin eðer…

Bugün seni düþünmeyecektim. Okuduðum romanlardaki hayatlara dalýp, kendi hayatýmý unutacak,içlerinden bir kahraman seçip, mutluluklarýna ortak,acýlarýna yoldaþ olacaktým. Baþ karakter senin þehrinde yaþýyor diye en sevdiðim yazara küsmeyecektim. Yokluðunu dahi fark etmeyecek bir þehri, sensiz yaþayamayacak kadýna tercih etmeseydin eðer…

Bugün adýný anmayacaktým. Hatta adýný baþ harfini alfabemden söküp, seni anýmsatacak hiçbir cümle kurmayacaktým. Yani susmak zorunda kalacak ama umursamayacaktým. Suskunluðun sözlerinden daha çok yaralamasaydý eðer…

Bügün gözlerinle buluþmak istemeyecektim. Bir zamanlar içinde kendimi gördüðüm gözlerde, görüþümü engelleyen bulutlar yaratmana raðmen tek bir damla yaðmuru sensizlikle kuruyacak topraðýma çok görmeseydin eðer…

Bugün sesini duymak istemeyecektim. Baþka seslerden baþka sözler duyacak, her duyduðuma inanmayý seçecektim. Kulaðýmýn hafýzasýnda ‘hatunum’ diyen sesin yankýsýyla inancým da yýkýlmasaydý eðer…

Bugün dudaklarýma sahte bir tebessüm yapýþtýrmayacaktým. Gülecektim ve güller açacaktý yüzümde, gülecektim ve bahar gelecekti bu þehre. Beni mutlu etmeyi bir kere gerçekten denemiþ olsaydýn eðer…

Belki de bugün seni unutacaktým,kanayacaðýný bilmeme raðmen yüreðime adýný bu kadar derin kazýmýþ olmasaydým eðer…