Acýklý bir þiir açýn oradan yanýnda da bir büyük Sezen alayým…
Çal be kemancý çal!
Duysun her kez bu adam terk edildi.
Siz, yan masadakiler hiç terk edilmiþ adam görmediniz mi?

Hani o hayallerinden bir demet yapýp sevgilisine taç yapan daha sonrada burada oturup mutluluk þiirleri yazan adam bendim hatýrladýnýz mý?

Garson! Bakma öyle boþaldý bardaðým görmüyor musun?
Doldur bir Orhan Veli daha içip içip sevmelere söveceðim bu gece…

Sakýn! O parçayý çalma.
Çalma dedim sana.
Onun kokusu gelir sonra aklýma bir de o koyar bana…

Yalnýz içtiðimi kim söylemiþ? Asýl eskiden yalnýz içermiþiz; sevgili ve ben… Þimdi ise yalnýzlýk, terk ediþ, hüzün, hatýralar ve ben.

Hadi! Durmak yok kaldýrýn kadehlerinizi bu gece ne kadar sevda varsa içeceðiz.
Sonra ne kadar baþ baþa olan sevgili varsa kýzýp, onlar için bir daha içeceðiz
Ayýlmak mý?
Bunca sevdayý ne için içtik sanýyorsun sen?
Ayýlmamak için içtik.
Sakýn! Ýçinde hatýrlar olan kahve getirmesin kimse.
Ayýlmayacaðým…
Bakma öyle garson.
Doldur bardaðýmý ya da yorulma sen býrak þuraya þiþeyi.
Bekletme sevdiðini git hadi ben bakarým baþýmýn çaresine.

“Ýçerim aþkýmýn þerefine!”