Bu yazýyý,sabah haberlerinde içim burkularak izlediðim hüzün verici olaydan sonra kaleme aldým.

Bir üniversiteli genç kýzýmýzýn ,Antalya’da falezden denize atlayarak hayatýna acý bir þekilde nokta koymasý, kim bilir hangi ocaða,hangi yüreklere ateþ düþürdü. Halbuki, “Dünyanýn bütün kazuratlarýna raðmen hayat yaþamaya deðer.”diyenlere hak vermesini isterdim o merhumenin…

Þimdi, o anne baba ümit baðladýðý evladýný yitirdiðine mi yansýn, ölüm þeklinin sýra dýþýlýðýna mý… Allah sabýr ve metanet versin demekten baþka bir þey gelmiyor elimizden. Ateþ düþtüðü yeri yakýyor her defasýnda.

Olayýn acý yönü kadar, merhumenin býraktýðý veda mektubundaki bir cümle, “Geri dönülemeyen hatalar yaptým.”cümlesi sevketti beni asýl bu yazýyý yazmaya...Yaptýðý hatalarý biz bilmiyoruz. O sonsuzluðun sahibi ile kendi arasýnda bir sýr olarak kalacak mahþere kadar… bilmiyorum bu hatalarýn ortaðý olan üçüncü þahýs veya þahýslar da var mýdýr? O da bizce meçhul… Eðer öyleyse þimdi vicdan azabý çekiyorlar mýdýr?

Yaratan (c .c.) insanlara akýl ve vicdan diye iki nimet bahþetmiþtir. Bu iki nimetin birlikte kullanýlmasý hem insanýn hem insanlýðýn kurtuluþuna kapý aralar. Baþka bir deyiþle insan olarak aklýmýzý ve vicdanýmýzý birlikte kullanmakla mükellefiz. Sizce aklýný ve vicdanýný kullanan insan adaletsizlik, haksýzlýk ve kötülük yapa bilir mi?

Vicdanýný deðil de sadece aklýný kullanan kiþiler, yaþadýklarý dünya, toplum, ve yakýn çevreleri için sürekli nahoþluklar, gerginlikler ve acýlar üretmeye; huzursuzluk tesis etmeye meyyaldirler.

Bu evsafta insanlar , diðer insanlara hayatý çekilmez kýlan marazlý insanlardýr, þeytanýn mesai arkadaþlarýdýr.

Bu ayrýntýlardan sonra gelelim asýl vurgulamak istediðimiz noktaya. Hayatta bir insanýn kendi canýna kýymasýnýn dýþýnda telafi edilemeyen hata var mýdýr( baþka bir insanýn canýna kýymayý da bu cümleden saymak lazým gelir)?

Allah’tan ümit kesilemeyeceði, Allah’tan ümit kesmenin en büyük günahlardan olduðu gün gibi aþikarken; telafisi mümkün olmayan hata olabileceðini düþünmek saðlýklý düþünebilen bir birey için imkansýz…

Ýntihar vb. olaylarýn, þuuru yerinde ,aklý baþýnda bir insanýn yapabileceði iþlerden olamayacaðýný düþünüyorum. Bu düþünceyle birlikte, kendi hayatýna kasteden merhum ve merhumeler için dahi ümidimi yitirmek istemiyorum. Ve tekrarlýyorum.Dünyanýn tüm kazuratlarýna raðmen, nefes almak güzel. Çünkü nefes alamayan tövbe de edemez…

Yazýmý da bir beyitle noktalýyorum:
KAPI
Her kapý kapanýr da bir kapý açýk kalýr.
Bâb-ý rahmettir adý sanmayýn o kapanýr.
Ankara,11.02.2010 Ýbrahim KÝLÝK