"Sevgi bilmekten doðar." -Mevlana |
|
||||||||||
|
Yaþlý Süleyman Dede, Hani gençlik nerede! Elin, yaðýn tutmaz; Göz görmez, kulak duymaz. Tutamazsýn kâseyi, Düþürürsün her þeyi. Titrer kolun, ellerin; Güçsüz kalmýþ bedenin. Yoluna gidemezsin, Ýþini göremezsin. Ak düþmüþ saçlarýna, Kýrýþýklar alnýna... Anlamaz gençler seni, Kýrýyorlar kalbini... Oðlu ile gelini, Horlamýþlar hâlini. Her gün aðlatýrlarmýþ, Ona çok kýzarlarmýþ. Elinde mi dedenin, Yaþlý, zayýf bedenin Bir iþi becermesi? Kim ister ki kendisi, Maskara olsun böyle, Herkes horlasýn öyle?.. Bir tek torunu varmýþ, Dedesine acýrmýþ. Dermiþ ki: “Böyle niye, Annem, babam dedeye Hep kötü davranýrlar? Onlar da yaþlanýrlar! Ne söyler, ne yaparým? Gördüðümü kaparým.” Bir akþam yemeðinde, Oturmuþlar kilerde. O tabaða uzanmýþ, Saðlamca tutamamýþ. Eli, kolu büzülmüþ, Yemek yere dökülmüþ. Batmýþ üstü kilimin, Cini tutmuþ gelinin. Gelin, küplere binmiþ. Dedeye öfkelenmiþ: — Sen sakarýn birisin, Neden hâlâ dirisin! Ah ölsen de kurtulsak, Azýcýk rahat olsak. Senden çektiðimiz ne, Býktýk Süleyman dede!.. Dede, kalkmýþ masadan. O da býkmýþ canýndan. Çekilip odasýna, El açmýþ Allah’ýna: “Al canýmý Yaradan, Býktým yalan dünyadan. Yük býrakma kimseye, Götür beni öteye. Ben bahtý kara bir kul, Dileðimi et kabul...” Gece boyu aðlamýþ, Allah’a çok yalvarmýþ. Odasýndan çýkmamýþ, Masaya oturmamýþ. Yapmýþlar tahta çanak, Yemeði bunla ancak, Götürmüþler önüne, Bakmamýþlar yüzüne. Hep böyle yedirmiþler, Buna çok sevinmiþler: “Kýrýlmýyor tabaklar, Kirlenmiyor halýlar. Artýk düzenli evim, Mutluyum, neþeliyim...” Gelin, oðul bahçeye Çýkmýþlar dinlenmeye. Görmüþler can pâresi, Elinde neyin nesi? Çocuk, yere oturmuþ. Keser ile yontarmýþ. Anne-baba uzaktan, Çatlamýþlar meraktan... Gitmiþler de yanýna, Almýþlar kucaðýna. Demiþler: — Yavrucuðum, Kucaða gel çocuðum. Elinde keser, býçak Ne yaparsýn yumurcak? Kesersin bir yerini! Neler çektik biz seni, Getirdik bugüne dek; Biz biliriz yalnýz, tek... Kesilmesin bir yerin, Çizilmesin ellerin. Getir evden oyuncak, Onlarla oyna ancak. Yok mudur oyuncaðýn, Dolu köþe, bucaðýn. Annen kurbandýr sana, Koþ getir oynasana... O demiþ: — Anneciðim, Süleyman Dedeciðim; Hep tahta çanakla yer. Düþündüm bir gün meðer, Gerekecek size de... Dedim þimdiden ben de, Birer tane yapayým; Hazýrlayýp koyayým. Karý-koca donmuþlar! Sararmýþlar, solmuþlar... Demiþler: “Bir gün mutlak Bize de ulaþacak; Yaþlýlýk denilen þey… Biz ne yaptýk hey hey hey!..” Oðul, gelin birlikte Piþman olup dedeye, Gidip özür dilemiþ: — Biz hata ettik, demiþ. Baðýþla bizi baba, Sana davrandýk kaba. Sen gülüsün bahçenin, Direðisin bu evin. Baþýmýzda yerin var, Baba, ölene kadar! Hatamýz affoluna, Kýrgýn mýsýn oðluna? Öpmüþler ellerini, Silmiþler gözlerini. Ýþte o günden sonra, Yere serilmiþ sofra. Oturmuþlar ailece. Demiþler: — Buyur önce… Sýrayla oðul, gelin Yedirmiþler yemeðin. Ne yaparsan atana Çýkacaktýr karþýna. Ahmet KARAASLAN
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Ahmet KARAASLAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |