Eminönünde sýmsýký bir paltoma sarýlmýþ bekliyorum seni. Hafiften bir meltem esiyor ama meltem mi yoksa senin sýcacýk nefesin mi bilmiyorum. Ve beliriyorsun sokaðýn baþýnda. Hafiften bir gülümsüyorsun iþte bu yeniden güþ, direnç verip ömrüme ömür katýyor sanki...

Alýyorum seni kollarýmla ve sende sýcacýk bir öpücükle karþýlýyorsun beni. Yürümeye baþlýyoruz sahilde. Yavaþtan yoruluyoruz ve bir banka oturuyoruz.

Ufak bir simit, iki çay bakýyoruz keyfimize. Sinema, eðlence, yemek derken ayrýlýk vakti geliyor, ikimizinde gözlerinden gelen ufak yaþlar, hafif gülümsetiyor bizi. Her ikimizde yarýn yeniden buluþacaðýmýzý bile bile aðlýyoruz. Ama ayrýlýk vakti gelmiþtir. O anda aklýma birþey geliyor, "Bugün bana gelsene?" tabii aþýðýz birbirimize. Kabul edip "tamam" diyorsun. Ufak bir taksiye atlayýp evimize gidiyoruz. O akþam beraber birbirimize sarýlarak sýmsýký þekilde uyuyoruz.

Sabah olunca uðurluyorum seni. Bir hafta sonra gene buluþuyoruz ama bu bir hafta içinde neler olmadý ki? Ýþim nedeniyle Amerika'ya gideceðimi söylüyorum, ilk önce þaþkýn gözlerle bana bakýp "hemen mi?" diyorsun. Ben gözlerimden akan yaþlarýmý hafifçe silip "Evet, bu akþam uçakla" diyorum. Koþarak uzaklaþýyorsun benden. Ben ise arkandan koþmanýn fayda vermeyeceðini görünce havalimanýna doðru yürüyorum çantalarýmla. Ýki gün sonra Amerikada ki toplamtýmda aniden göðsüme giren aðrý yüzünden arkadaþlarýmla birlikte benim için doktora gidiyoruz. Akciðerimde ki leke yüzünden kanser olmuþumdur ve ömrümün bir ayý kalmýþtýr.

Ben bu duygular içindeyken iki hafta geçiyor ve geri dönüyorum.. Öleceðimi biliyorum ya, bir kýz arkadaþýmdan rol oynamasýný istiyorum. Sevgilim gibi görünüp seni benden ayýracak ve böylece sen benim ölümümü görmeyip, üzülmeyecektin.

Ve sen kafede görüyorsun bizi. Ve o akþam eve geldiðimde daha önceden tahmin ettiðim gibi kapýyý hiç birþey demeden yüzüme kapatýyorsun. O gün ben bir otel yataðýnda seni düþünüyorum.

Ve bir ay geçmiþ ruhumu tanrýya vermiþtim. Ruhumu yaratana vermeden önce rol oynayan arkadaþýma ben ölünce her þeyi sevgilime söylemeni, gerçeklerini anlatmaný istiyorum demiþtim. O da "tamam" deyip kabul etmiþti. Simdi o sözünü tutup kapýna gelmiþti. Aslýnda nefret ediyorsun ama ne diyeceðini de merak ettiðin için ses çýkarmadan alýyorsun onu içeri. Anlýyorsun olanlarý ve aðlýyorsun hemde çok aðlýyorsun.

Ama çare yok, olan olmuþ ve ben topraðýn altýndayým. Ýzliyorum seni.. Ve gece ufak bir mýrýltý duyuyorum senden;

- Yanýna geliyorum caným benim!