"Yazmak, bir nevi deli gömleği giyip, 'Bakın ben normalim!' diye bağırmaktır." – Sait Faik Abasıyanık (Kurgusal)"

Şiir > Aşk ve Romantizm

üzgün

Sarmaşık

Sarmaşık kokulu bir dün / Bugünse, / Dün kokulu bir

üzgün

Gittin

Gittin ya Yedi Tepeli şehrimden / Ben kayboldum Beyoğlu sokaklarında /

karışık

Nirengi

bölüyorum dünyayı / bin parçaya / savruluyorum lime lime oluyor

umutlu

Sen

Cölde bir vahasın / Ayak basılmamıs... / Kırlarda bir ciceksin

karışık

Sen Değil O

Bostancı sahilinde yapmıştım sarı sarı kumlardan ilk kalemi. Ve o gün vurmuştum kalbime düşlerimdeki krallığın kapısına

üzgün

Önsöz

Sonsöz'mü istiyorsun / kusura bakma be gülüm / huyum kurusun

üzgün

Siyah İbadet

Sana uyurken düş’üm öldü bir kere, ilk defa ceset nedir o gece gözlerinde gördüm.

heyecanlı

Teyid

geceyi ne zaman uzun yaşasam / bir koyak gibidir seni düşündüğüm o an

nostaljik

Sen

Sen irice gözbebeğimden büyüttüğüm / kanı serilmemiş bir masum gibi sağır dünyaya

üzgün

Çizgilerim...

Yüzün perde arkasında, sesin yok. / Kulağımda bir tını karanlığa yakışırcasına,

üzgün

Kül Mevsimi

Sen benim ancak / Yersiz uyanışlarımda, / Terleyen kalbimde

Başa Dön