Şiir > Bireysel
Sonsuzluğumun Yanaklarından Öpüyorum
Titrek bir sokak lambası ve altında inleyen bir kadın / Kendinden vazgeçmiş, bırakmış
10 Kasımda Çok Üşürüm Ben
1881in sevinci, Atatürkün Doğuşu / 10 Kasımın Gözyaşı, sonsuzluğun hüznü /
Sotaya Düşmeyen Şiir
Çok renkli, çok zevkli Sözcükler geçiyor aklımdan, / Hepsi de uyumlu, ölçülü ama
Öğretmenimin Aklı Hâlâ Yarım Kalan Dört İşlemde
Mevsimlerin sonbaharına iliştirilmiş bir hazandır Eylül / Tozlu raflarda unutulmuş kitap arası kuru
Muştu...
Sevdiğim,Sevdiceğim; / Şimal sancısıdır bu/Mücevher böcüğüm; / Şiiri deler geçer,herkes
Ademe Mahkum Zihin Gezginiyim...
Dün dokunamadığım Güzelliklerim vardı / Bugün ardında koşturduğum Kalabalıklarım.. /