Şiir > Klasik

üzgün

Sen

Elimde bir kalem, ve birde defter, / Hergün not tuttugum günlügümde sen.

üzgün

Hasret

Gözümden akan yaşı özümden saklarım / Söyleyemem kimseye derdimi, içime atarım

üzgün

Hüzünlü Sonbahar

İşte yine geldi geçti hüzünlü sonbahar / Kurudu sarardı bütün yapraklar

karamsar

Aşk ile

AŞK İLE / Baktım ki gökyüzü baştan başa bulut /

umutlu

Yıldızlar

Bir yıldız yeryüzüne konmalı / Özünde doğru sözünde doğru /

üzgün

Afyon Garı

Afyon garındaki küçük kızı anımsa, hani, / Trene binerken pabuclarını çıkarmıştı;

nostaljik

Gercek miydi?

mavi ile yeşilin kardeş olduğu / gökyüzü ile hırcın, denizin arkadaşlık kurduğu

nostaljik

Sonnet

sonnet / bir çiçek demeti gönderiyorum size, / kendi elimle

düşündürücü

Sokak

Sokakta gün, sokakta gece, / Ben sen o biz kuş ve karınca.

Başa Dön