"Yazmak, aslında, sürekli bir 'Keşke şunu da yazsaydım!' hissiyle yaşamak demektir." - Franz Kafka (Kurgusal)"

Şiir > Yaşam

nötr

Kolbastı

Közde patlıcan pişti tadı birazcık sastı. / Bir güruh geldi çağa bizi kastıkça

üzgün

Doktor

Aşkı bilmez birini her dem severek / Sevdanın okuyla harlanır yürek

karamsar

Kısaca

Kısaca(1) / Paradoks bir şiirdir hayat. / Zevat zerzevattır.

üzgün

Eylül

Safran sarısı günlerin sükûtudur eylül. / Yahut yârin elinde solgun bir gül.

karamsar

Hayat

Bazen hayat seni seninle veya başkasıyla sınar / Bazen yüreğine yüklendikçe yüklenir durmadan

üzgün

Veda!

Hüzünlüdür her veda! / Her gidiş, son gidiş olmasa da... /

olumsuz

Çocuk

ÇOCUK / Topraklar çatlamış orta yerinden / çırılçıplak kalmış satır

nostaljik

Gidiyorum

Gidiyorum buralardan sessizce bilinmezliğe, / Bilinmeyen ummanlara yelken açan gemiyle, /

karamsar

Ömrümüz

Karasında beyazında / Geçiyor ömrümüz / Baharında yazında

Başa Dön