"Kitaplar, uyuyamayanlar için kahve, uyanamayanlar için ise yastıktır." – Neil Gaiman (kurgusal alıntı)"

Ayrılık Sahnesi

Kadınlığım , cesaretim ,güvenim hepsi içindi bu ayrılık . Hadi demeden başladı , hani demeden bitti bizimkisi .

yazı resim

Dün sevgilimden ayrıldım . Yaşlar akmadı , yüreğim yanmadı bu ayrılıkta . Nedensiz değildi bu ayrılık . Zorla örülmeye çalışılan saçlar gibiydik biz , ikimiz . İkimiz de denilmez ya kısaca bireyselliğimiz .
Yaşadığımız ilişki miydi , yoksa bir çelişki mi bilmiyorum . Zor gelmedi bu veda ! Vedaların en güzeliydi belki de . acı yok , his yok , pişmanlık ise hiç yoktu . Arzuların ucunda sallanan birer meyve gibiydik . Koptuk dalımızdan aşka atlarcasınabir anda . Kadınlığım , cesaretim ,güvenim hepsi içindi bu ayrılık . Hadi demeden başladı , hani demeden bitti bizimkisi .
Dün sevgilimden ayrıldım . Ayrıldım da dünyanın sonu gelmedi . Kuşlar yine şarkı söylüyorlardı , çiçekler yine dans ediyorlardı umursamazca . Hiçbirşey değişmemişti bu ayrılıkla . Koymamıştı bu veda sözleri , ilhamımı almamıştı son bakışları . İçimi titretmemişti son sarılması , buğulu busesi . Dün sevgilimden ayrılmıştım da kimseler inanmamıştı .
Neşeli bir şarkı söylermiş gibi mırıldandım veda sahnesinde " ELVEDA ! HERŞEYİM ! " diye . Olmamıştı hüzünler , kırılmamıştı kalbim . O ve ben herşeydik bir anlamda .İnsanlarla yaşamıştık ilişkimizi ve onlarla tüketmiştik herşeyi . Onların karınları açtı , bizimde ilişkimiz vardı . Koyduk ortaya yedik birlikte afiyetle . Midemizdeki şişlik geçmeden haykırdım dünyaya "DÜN SEVGİLİMDEN AYRILDIM . " diye ...

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön