Dön desen;bir sabah o derin hazla uyansam yatağımdan
Açsam perdeleri,aydınlatsa yine güneş yüreğimin derinlerini
En mutlu nağmeler dökülse,güne adınla başlasa dilim
Ve boğulsa kelimeler boğazımda yüzüne her baktığımda
Kamaşsa gözlerim gözlerinin o eşsiz parıltısında
Çıkıp gelsen,hesap sormaksızın sarılsan boynuma
Hesapsız,kitapsız nefesimle dolsan tüm hücrelerime
Bir umut ararken umut denizinde bulsam kendimi
Bir kürek sen olsan,bir kürek ben sevdanın kayığında
Küçük bir kayıkla dolaşsak bütün okyanusları
Yakamozları toplayıp assam kızıl perçemlerine
Kırılmış hayallerimizi çıkarıp bıraksak usulca okyanusa
Yavaş yavaş gömülürken eskiyen mazi derinlere
Parçalasan yine seni seven kalbi koruyan gururumu
İlk limanda insen,son kez bakışmadan ayrılsak
Bense dönsem geriye,gözyaşlarımla taşırsam okyanusları
Kırılmış hayallerime var gücümle çeksem kürekleri
Bulduğum yerde dursam,sarılsam okyanusa tüm tenimle
Yem olmadan balıklara hızlıca toplasam düşlerimi
Bir köpekbalığının ağzında son bulsa günlerim...
Benden kalan artıklarla karnını doyursa küçük balıklar
Yosunlar çalsa gözlerimin rengini,incilere karışsa kemiklerim
Martılar taşısa bir parçamı yuvada bekleyen yavrularına
Yaşarken öldüğüm hayatta,ölüyken sonsuza dek yaşasam
Ve sen bilmesen;simit attığın martıda,usulca sokulduğun denizde
Boynuna taktığın incide bir de akvaryumda beslediğin balıkta birazcık ben olduğunu...
