Bir bedende bin öyküyüm ben
Bini de birbirinden farklı
Ayrı bir acı her birinde
Bir tutam -apayrı- mutluluk
Bazen destanlaşan bir aşk öyküsü
Ama
Sonu hep aynı
Her ölümde
Kaldırıldı benim de cenazem
Gözlerim ağlamaktan köreldi artık
Her doğumda bir kez daha doğdum
Ben de
Hayata her seferinde ben de ilk çığlığı atıyorum
"Ben buradayım!"
Her şarkının
Çığlık çığlığa isyan eden
İspanyol şarkıcısı oldum.
Siz bilmezsiniz sesimi
Hiç duymadınız ki
Sokakların acımasız ayazında
Üstüne basılıp geçilen
Çamurlu kaldırım taşları arasında
Bir karıncaydım ben
Tarlalardaki bembeyaz papatyaların
Masum yaprakları
"Seviyor... Sevmiyor..."
O en son yaprak hep ben oldum...
Denizkızlarının yakamozlarda
Sevgililerine söylediği şarkıyım ben!
Sevgililer niye geri dönmez ki!
Ben bin öyküde
Yapayalnız bir bedene hapsolmuş
Silahsız kahraman...
Size anlatacak çok öyküm var...