Susuz bir yazdı. Çoraklanmıştı toprak boydan boya. Sıcak acı vermeye başladı, kıprandı toprak, yağmadı yağmur; çalkandı toprak, yağmadı yağmur; patladı toprak, yağmadı yağmur.Kurtlar kurudu içinde, sesler sustu; -yok oldu- toprak. Gördü sarı saçlı, gözleri mavi çocuk toprağı, avuçladı, tükürdü içine.Çamur yaptı yapışık. Çamurdan bir baş, başa bir gövde, gövdeye kol, bacak... Oynadı çocuk, -varlandı- toprak. Yoklandı -yok olmak-.
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
