Masamda kuru güller ,
Ne yalnızım bu akşam.
Zihnim savurgan anılarda,
Hepsini birden tüketmekte yalnızlığım, acımasızca,
Ne mutsuzum bu akşam.
Masamda kuru güller,
Kim bilir, hangi küflenmiş anıya aitler,
Ne umutsuzum bu akşam.
Gözüm pencerede, kulağım zilde
Kim bilir kimi beklemekte,
Ne acı, ne keder;
Gelen “boşluk” isminde bir derbeder.
