"Yaratıcılık, beynimin en tuhaf köşelerinde saklanan, asla ödenmeyecek bir borçtur." – Dorothy Parker"

Gereksindiklerim

İnsanın ruhen incinmişliklerinde, çıkar yol bulması lazım. Rüzgar, gece, umut ve neşe, neden olmasın...

yazı resim

Ne vakit bitti bu ömür,
Ne vakit tükendi benlik
Ne vakit ağaçlar bana küstü
Ve rüzgar şarkı söylemez oldu.
Bilmiyorum.

Gel rüzgar,
Okşa yanaklarımı hafif hafif,
Buradasın de,
Seni seviyorum de,
Yaşıyorsun ve hissediyorsun de bana,
Buna ve sana ihtiyacım var.

Gece,
Gel bir tatlı, yumuşacık yorgan gibi,
Annemin kokusuyla,
Sar beni,
Korkma de,
Ben seni kucakladım ve artık sana hiçbir şey zarar veremez de.
Buna ve sana ihtiyacım var.

Umut,
Bir anda kapıda beliriver,
Buradayım de.
Kalbimde en geniş köşelere yerleş,
Her çarpıntım senden olsun,
Buna ve sana ihtiyacım var.

Sen de gel neşe,
Öyle yabancı gibi,
Küs gibi durma bana.
Sarılalım, sarmaş dolaş olalım,
Öpüşelim, sohbeti koyultalım,
Ben hep yanında olacağım söz de bana,
Yanımda kal.
Buna ve sana ihtiyacım var.

Hayat,
Bir rüzgar ol, bir gece ol, bir umut ol
Ve gönlümü neşeyle doldur.
Ben olmaya ihtiyacım var.

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön