DUVAR
Sadece güneş doğmaz sabahları;
Martıları da vururlar,
Çırpınırken kanatları.
Ve duydun mu vapur düdüklerine karışan
Çığlıklarını?
Bağırsam sesim duyulmaz;
Ufuklar sağır.
İçimde birikenler,
Benden ağır.
Mutluluğun bittiği yerde güller hep erken solar,
Karşınızda aşılmaz bir duvar;
Mutlu olabilir mi insanlar, yaşadıkça insanlar?
Ne o taraftayım, ne bu tarafta,
Cennetle cehennem arasında
Arafta.
Duvarın bu tarafında ben, o tarafında sen,
Ne sen geçebildin ne de ben;
Berlin Duvarı bile yıkılmışken.
ERDEN ERKİN
