Eskiden biz ne oynardık...
Dolunay bahçelerinden düş toplardık
Havaya atardık ayı, İstop!
Durdururduk zamanı, kaçardık
Kaçılacak yerimiz kalmadı şimdi
Eskiden biz ne oynardık...
Telden arabalar yapardı Mustafa
Bastık mı gaza
Unuturduk ezan okundumuydu akşam
Bizim ev ne tarafa...
Çocukluk ne tarafa...
Eskiden ne oynardık be!
Badem ağaçlarına tırmanır
Fısıldardık baharı
Aldanmazdı
Ağlamazdık
Eskiden Mustafa
Kale surlarıydı oyun alanımız
Ne bıçaksırtıydı oyunlarımız
Bak cambaz olduk çıktık şimdi
Yürüyoruz ölüme korkmadan
Ve ayak izlerimize basmadan
Biz eskiden...
Hani Bezirgan başı mı ne vardı
Kapardı kapımızı yalana
Belki de ondan o kadar güleç
O kadar kolay yaşardık
Eskiden biz
Oynardık bizden öncekiler gibi
Onlardan mı öğrendik ip atlamayı?
"Şekerlemeden" sobelerdi ebe bizi
Hayat "şekerlemeden" tutardı
Başarısızlık çetelemizi
Ne oynardık Hıdırallezlerde çoluk çocuk
Bir sofrabezinin etrafında
Ne üç kağıt bilirdik
Ne beş kuruş
Aklımız fikrimiz "Beş Taş"
Eskiden biz ne telaş bilirdik
Ne ölüp ölüp dirilirdik
Bir düş kayığında dinlenirdik
Büyümek ve bir şehirde ölmek
Akıntıda kayıksız kalmak mı demek?
Eskiden biz...
Eskiden...
Çok sekiden...
Ne oynardık
Gizli geçitler arardık bilinmeze
Kale mazgallarında mum elimizde
Macera olsun isterdik
Büyümek başlıbaşına macera
Nerden bilirdik...
Eskiden...
Ah! ne zor geliyor bu kelimeyi söylemek
Neden?
Biz ne oynardık
Dua et üç nokta var sonunda Mustafa
Ya soru işareti olsaydı
Hatırlamasaydık ne oynardık
Dur daha Mustafa
O günler de gelecek...
