Çinko bir gravürü renklendiriyor sahte neşem. Üzülme anne, bir daha tırnak yemem! Ölümün çeşitlerini koymamışlar ilkokul üçüncü sınıfta müfredata. Yaşayan ölülerden haber geçmiyor ajanslar. Bu yaştan sonra yüzme öğrenmek istemem ve daha derin denizleri seçmem, olasılık hesaplarını altüst ediyor istatistikçilerimin. Takan kim? Çelme takan adamlar var etrafımda küçücük, baktıkça iğrendiğim.
Yazlığa gitmek için önce yazı hissetmeli içinde. Yazı tura atmak olmaz, dik de durabilir para. Paramparça ettiğim varlığıma son bir kez baktım da, yeniden birleştirme telaşı düştü içime. Şimdi oturdum bunları yazıyorum. Tanık olun diye. Sanık olarak kimi çağırayım huzurunuza, huzurunuzu kaçıracağını bile bile?
Erkenden yatınca erken boşalmıyor insan. Ben boşalmak için boş beyin arıyorum uyku tutmayınca. Ya siz? Boşalmanın dublörü seksi gelebilir size ama ben gülmüyorum. Ev ödevimi hiç bir silgi silmiyor kara tahtada. Silmeye niyetim de yok!
Sarma yapmayı öğretmedi annem. Sanırım sabır gerekiyor en çok. Kendime sabrettim bunca yıl. Tadımdan yenmiyorum. Sarıp sarmaladığım sırların önemi yok. Tembelliğimi sosa bulasam ne fayda?... Siz hep dışardan bakın Bak-kal`ı seyreder gibi. Ben elmaları parlatayım gazyağıyla. Isırın daha çok, mideniz kaldırırsa...
