-iki eli hüzne asılmış bir çocuk-
susuyor içerledikçe...
şimdi bırak beni düşünmeyi
dilsiz ve sağır duygular ardına
gizlenirken...
sana kalamam bir lahza
şiir!..
güngörmemiş zamanlarda bırak beni,
uyan sabahına tahammül gecelerin...
belki durgunlaşır, belki ben uslanırım...
tebessümünü içinde bırak,
hatırı sayılır kahkahaların...
kalbimin sustuğunu kimse
bilmeyecek oysa,
şiar edinmiş kendi içinde
bu acının öteki yüzü-ndeki yansıma...
avucuna sığmayan dualarında
bir sonbahar üşüyor
ve üşüyor ellerin...
şimdi bırak beni düşünmeyi
ve unut bildiklerini...
sözler hep benim bilmediklerim
üzerine olsun
bitmeyen son arzu-lar...
ve gizlendiği yerden çıksın
mecruh bir gece...
bir buruk acz içim biliyorsun...
şimdi ben küsmeden o içimdeki çocuğa
topla bendeki yıkıntıları bir ifşaya sal...
beklerim
belki bir ihtimal...
-göç taşıyıp içinde sürgünlere saklı şiir...-
Ayşe AKKOYUNLU
04/12/2007