Adını yazdığım her satır
Siliniyor bir bir
Bir bir dökülüyor yapraklar
Sarı sayfalı defterden
Unutuyorum
Anılar artık eski fotoğraflarda bile değil
Albümler kaybolmuş
Her melodi sendin eskiden
Şimdi
Seslere öfke yüklenmiş
Bıkkınlık
Beklemekten
Tanrı kapamış yolları
Aşka geçit yok
Soluduğum her gün
Yalnızlığa bir çağrı
Ayrılık
Kavuşma olmadan olmaz
Duraklarda silik yüzler
Görevleri sadece beklemek
Rüzgarda uçuşan kirli bir sayfa defterimden
Üstünde bir şeyler karalanmış
"En son satırda sen varsın"
Sen kimsin?
Sen nesin?
Yollar kapalı
Aşk öldü
Şimdi sevişme zamanı...
